محاسن و محدودیت های روش پرسش و پاسخ در فرایند یاددهی- یادگیری در نظام آموزش و پرورش

تحقیق حاضر به روش توصیفی – تحلیلی و با بررسی منابع کتابخانه ای به بررسی و تبیین محاسن و محدودیت های روش پرسش و پاسخ در فرایند یاددهی- یادگیری در نظام آموزش و پرورش پرداخته است. روش تدریس پرسش و پاسخ یکی از شیوه های کارآمد یادگیری و انواع الگوی تدریس است که طی آن معلم با طرح سوالات مختلف و پرسش از دانش آموزان، آنها را به مشارکت و تفکر تشویق می کند تا به یادگیری علاقه بیشتری پیدا کنند. این روش تدریس به معلم این امکان را می دهد که با توجه به نیازها و علایق دانش آموزان، بحث را هدایت کند و به عمق موضوع بپردازد. با این روش،معلم می تواند به صورت پویا با فضای کلاس تعامل داشته باشد و دانش آموزان را به تفکر و مشارکت فعال تشویق کند. محاسن و محدودیت ها: الف) محاسن روش پرسش وپاسخ، موجب تقویت اعتماد به نفس در شاگردان می شود. منجر به ایجاد علاقه و تقویت تفکر خلاق در شاگردان می شود. استدلال و قدرت اظهارنظر شاگردان را تقویت می کند. شاگردان را به شرکت در بحث و فعالیت های آموزشی و در نتیجه یادگیری موثر تشویق می کند. انگیزه فعالیت، مطالعه و تحقیق را در شاگردان افزایش می دهد. ب) محدودیت های روش پرسش و پاسخ: این روش برای کلاس های پرجمعیت مناسب نیست. این روش مستلزم هدف های مشخص و صرف وقت بسیار است. در صورت عدم تسلط و مهارت معلم، ممکن است به پراکندگی و انحراف بحث بینجامد. در همه دروس قابل اجرا نیست.

کلیدواژه ها:

محاسن و محدودیت ها ، روش پرسش و پاسخ ، فرایند یاددهی- یادگیری ، دانش آموزان ، آموزش و پرورش.