تاثیر تجارت دانش و پیشرفت فنی متمایل به محیط زیست بر توسعه پایدار

در کشورهای در حال توسعه، تجارت دانش می تواند بهره روی عوامل تولید را افزایش و پیشرفت دانش فنی را تسهیل و موجب کاهش مصرف منابع طبیعی و آلودگی محیط زیستی و تحریک توسعه پایدار شود. بنابراین تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر تجارت دانش و پیشرفت متمایل به محیط زیست بر توسعه پایدار در نظر گرفته شد. جهت بررسی تاثیر تجارت دانش (واردات مستقیم فناوری، سرریزهای فناوری سرمایه گذاری مستقیم خارجی و مهندسی معکوس محصولات وارداتی) و پیشرفت متمایل به محیط زیست بر توسعه پایدار از تخمین زننده GMM در دوره زمانی ۱۳۹۱ - ۱۴۰۱ و ۱۵ صنعت استفاده شده است. نتایج نشان داد: الف. برخلاف تجارت کالاها، تجارت دانش، فرآیندی است که از طریق آن کشورهای واردکننده، فناوری های جدید و تجربه مدیریتی را به دست می آورند. ب. کشورهای در حال توسعه تنها از طریق معرفی مستقیم فناوری می توانند سطح فناوری محیط زیستی خود را بهبود بخشند. ج. تجارت دانش با در نظر گرفتن عامل تعاملی فناوری محیط زیستی و تجارت دانش، در قالب معرفی مستقیم فناوری و مهندسی معکوس محصولات وارداتی، می تواند توسعه پایدار را بهبود بخشد. د. در سطح معینی از فناوری محیط زیستی، تجارت دانش، صرف نظر از فرم آن، تاثیر مثبتی بر توسعه پایدار و سبز دارد. بنابراین، اگرچه ممکن است اثرات تجارت دانش بر توسعه پایدار، محدود باشد، اما اگر کشوری، توانایی نوآوری مستقل، ظرفیت جذب فناوری، سطح فنی و تجربه مدیریتی خود را بهبود بخشد، اقتصاد کشور می تواند در بلندمدت با ثبات و پایدار رشد کند. البته نباید بیش از حد متکی به واردات فناوری خارجی باشد، بلکه باید به تدریج توانایی های تحقیقاتی و نوآوری مستقل خود را بهبود بخشد و شرکت های داخلی را به توسعه فناوری های جدید تشویق کند.

کلیدواژه ها:

دانش فنی مبتنی بر محیط زیست ، تجارت دانش ، توسعه پایدار(سبز) ، مهندسی معکوس ، واردات مستقیم فنآوری ، سرریزهای فنآوری سرمایه گذاری مستقیم خارجی و مهندسی معکوس محصولات وارداتی