تحلیل سلسله مراتبی اثرات محیط زیستی نیروگاه گازی زاهدان در مرحله ساخت و بهره برداری به روش AHP و VIKOR

ارزیابی اثرات محیط زیستی به عنوان ابزاری کارآمد در مطالعات مرتبط با مدیریت آلودگی محیط زیست پروژه هایی که از نیروی تخریب بالایی برخوردار هستند، مطرح است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی مهمترین مخاطرات محیط زیستی نیروگاه گازی زاهدان و همچنین شناسایی مهمترین اثرات این نیروگاه، بر محیط زیست فیزیکی و شیمیایی منطقه در مرحله ساخت و بهره برداری انجام شده است. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه طراحی شده مطابق با فرمت استاندارد سلسله مراتبی بوده است. پس از تایید روایی و پایایی آن، توسط ۲۰ نفر از خبرگان و اساتید در حوزه محیط زیست تکمیل گردید. تجزیه وتحلیل داده ها به روش تحلیل سلسله مراتبی در نرم افزار Expert Choice انجام شد. در این تکنیک با مقایسه زوجی بین معیارها و شاخص های مورد مطالعه، وزن نسبی هریک از آن شاخص ها تعیین گردید و سپس با توجه به وزن های به دست آمده ارزش هر یک از نمونه های مورد مطالعه محاسبه گردید. نتایج رتبه بندی شاخص ها به روش ویکور فازی نشان داد در هر دو مرحله ساخت و بهره برداری، این نیروگاه بیشترین تاثیر را بر آلودگی محیط فیزیکی و شیمیایی داشته است، اما در مرحله ساخت به تنهایی، بیشترین تاثیر را در آلودگی ناشی از مواد زاید جامد با وزن ۷۷۶/۰ و پس از آن آلودگی آب با وزن ۴۳۱/۰ داشته است. همچنین در مرحله بهره برداری بیشترین تاثیر را در آلودگی خاک و آب به ترتیب با وزن ۷۹۱/۰ و ۷۱۱/۰ داشته است. به طورکلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که نیروگاه گازی زاهدان در هر دو مرحله ساخت و بهره برداری با آلودگی ها و ریسک های محیط زیستی بسیاری همراه است و محیط فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی منطقه را با تهدید مواجه کرده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی های نیروگاه ها ، ریسک های محیط زیستی ، روش ویکور فازی ، نیروگاه های تولید برق ، نیروگاه گازی زاهدان