نقش ساختارهای استعاری و کنایی در بازنمایی ایدئولوژی های پنهان رفتاری و کلامی رمان ساعه بغداد اثر شهد الراوی بر اساس رویکرد کنش گفتاری اندرو گاتلی

تحلیل گفتمان انتقادی مباحثه ای است که زبان به عنوان کارکرد اجتماعی در بازتولید قدرت و کشف ایدئولوژی موردبررسی قرار می گیرد. در این بحث نظریه کنش گفتار ازجمله مباحثی است که در تکوین و گسترش تحلیل گفتمان انتقادی نقش کاربردی داشته است. اندرو گاتلی از نظریه پردازان این حوزه اهمیت عمده نظریه کنش زبانی را در بررسی مفاهیم انتزاعی زبان با واقعیت های اجتماعی و درگیر با ایدئولوژی های پنهان عاملان کنشی می داند. گاتلی بر هر دو جنبه اجتماعی و شناختی ایدئولوژی و ظهور آن در گفتمان تاکید می کند. در جنبه های حاضر مولفه های ارتباطی با گویه های استعاری و کنایی نقش بسزایی را در بازخورد ایدئولوژی های پنهان عاملان دارند. مولفه های ارتباطی موردنظر گاتلی سویه های چند ظرفیتی، مخالفت های ارزش گذارانه و تنوع بخشی است که با بررسی هرکدام از این مولفه ها روابط درونی میان گویه های استعاری و کنایی در قالب اصطلاحات زبانی و حوزه های عاطفی، شناختی و غیره سنجیده شده و در راستای بازتاب ایدئولوژی های رفتاری و کلامی به کار بسته می شوند. جستار حاضر به بررسی مولفه های ارتباطی مزبور در گفتمان های استعاری و کنایی رمان ساعه بغداد به قلم شهدالراوی (۲۰۱۸) اشاره داشته است. با بررسی مولفه های حاضر در بافت گفتمانی استعاری و کنایی رمان مزبور چنین برداشت می شود که راوی با مدنظر قرار دادن بحث اهمیت زبانی و شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی عصر خود، با کاربست مضامین استعاری و کنایی در شالوده ارتباطی به بازتاب واقعی این شرایط اهتمام داشته است و ایدئولوژی های پنهان رفتاری و کلامی عاملان کنشی در بافت گفتمانی را به وضوح نمایان ساخته است.

کلیدواژه ها:

ساختارهای استعاری و کنایی ، ایدئولوژی های پنهان رفتاری و کلامی ، اندرو گاتلی ، رمان ساعه بغداد ، شهد الراوی