مطابقه مفرد در زبان کردی کلهری از نگاه نظریه صرف توزیعی

در این پژوهش به بررسی فرایند مطابقه فاعلی و پدیده مطابقه مفرد در زبان کردی کلهری خواهیم پرداخت. مطابقه مفرد فرایندی است که در طی آن نمایه فاعلی واقع شده بر روی فعل با مشخصه شمار فاعل مطابقت نمی یابد. به عبارتی دیگر، اگر فاعل جمله دارای مشخصه جمع باشد شناسه فعلی مفرد خواهد بود. بدین ترتیب در جستار پیش رو تلاش می کنیم تا با مطرح نمودن فرضیه های پیشنهادی پژوهشگران واژگان گرا و غیرواژگان گرا به تبیین داده های زبان کردی کلهری بپردازیم. از منظر رویکردهای واژگان گرا فرایند مطابقه در نظام محاسباتی صورت می گیرد، این در حالیست که از نگاه برخی از پژوهشگران نظریه غیرواژگان گرای صرف توزیعی، فرایند مطابقه امری پسانحوی است که با بهره گیری از برخی ابزارهای صرفی انجام می پذیرد. این پژوهش از نوع تحلیلی-توصیفی بوده و داده های آن عمدتا بر زبان کردی کلهری متمرکز است؛ با توجه به آنکه دو نفر از نگارندگان خودگویشور بومی این زبان هستند، در فرایند جمع آوری داده ها و قضاوت درباره آنها به شم زبانی نگارندگان اتکا شده است. یافته ها نشان می دهد که نظریه صرف توزیعی با بکارگیری ابزارهای صرفی و مفاهیمی همچون گروه حرف تعریف کنترل کننده هسته مطابقه، محیای تبیین الگوهای مطابقه فاعلی درکردی کلهری است. در این پژوهش مشخص شد که طی فرایند مطابقه فاعلی رونوشتی از فاعل برروی هسته مطابقه فاعلی قرار می گیرد اما آنچه سبب می شود که در برخی ساختارها، علی رغم حضور فاعل جمع، نشانه مطابقه مفرد روی فعل ظهور یابد، اعمال فرایند صرفی تضعیف مشخصه است؛که با تغییر در ارزش مشخصه جمع آنرا به مفرد تبدیل می کند.

کلیدواژه ها:

مطابقه فاعلی ، مطابقه مفرد ، صرف توزیعی ، پسانحو ، تضعیف مشخصه