بررسی تاثیر استفاده از روش های نوین آموزشی در تدریس ادبیات فارسی

زبان فارسی به عنوان یکی از زبان های غنی و کهن دنیا و زبان دوم اسلام، به لحاظ گستره واژگانی و توانایی های خود، در ردیف زبان های مهم دنیا جای دارد و از ارزش شایانی برای انتقال مفاهیم دوستی و معاونی بلند برخوردار است. زبان فارسی امروز بی گمان در ایجاد پیوند دوستی ملل هم جوار و سایر ملت ها در تحقق و شکل گیری طرح گفت وگوی ملت ها و تمدن ها نقش بسزایی ایفا می کند، و بیش از پیش توانسته است توجه جهانیان را به خود جلب کند و آنها را به اندیشیدن در ایجاد روابط و پیوندهای دوستی با این زبان تشویق کرده است. زبان فارسی که عهده دار برقراری ارتباط بین ملل مختلف دنیا شده ، به همین سبب در پیشرفت فرهنگی و هنری در زبان های سایر ملل و کشورها تاثیرگذار بوده است.پس اگر از جنبه های فرهنگی، ادبی، علمی، و تمدن های کهن جهانی به این قضیه بنگریم، ضرورت آموزش زبان وادبیات فارسی محسوس می گردد.ادبیات فارسی ، گنجینه ای گرانبها از فرهنگ و هویت ایرانیان است که حفظ و انتقال آن به نسل های آینده، از وظایف خطیر نظام آموزشی است . روشهای سنتی تدریس ادبیات، غالبا بر حفظ و بازگویی مطالب متمرکز بودهاند و از ایجاد انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری غافل ماندهاند. در مقابل ، روشهای نوین آموزشی با تاکید بر خلاقیت ، تفکر انتقادی و یادگیری فعال، فرصت های مناسبی برای ارتقای کیفیت آموزش ادبیات فارسی فراهم می کنند .در این مقاله ، به بررسی تاثیر استفاده از روشهای نوین آموزشی در تدریس ادبیات فارسی پرداخته می شود. روشهایی مانند بحث و گفتگو، بازی های آموزشی ، استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، و پروژههای یادگیری ، از جمله روشهای نوینی هستند که می توانند در تدریس ادبیات فارسی موثر واقع شوند.

کلیدواژه ها:

ادبیات فارسی ، شیوه نوین ، تدریس ، یادگیری