بازتعریف نقش معلم در کلاس های مجهز به فناوری هوش مصنوعی

ورود فناوری های هوش مصنوعی (AI) به عرصه آموزش و پرورش، نه تنها پتانسیل تحول در فرآیندهای یادگیری دانش آموزان را دارد، بلکه به طور بنیادین در حال بازتعریف نقش و مسئولیت های معلم در کلاس درس است. با خودکارسازی برخی وظایف سنتی معلمان توسط ابزارهای هوشمند، این پرسش مطرح می شود که جایگاه معلم در این اکوسیستم جدید کجاست و چه مهارت ها و کارکردهای نوینی برای او متصور است. این مقاله مروری با هدف بررسی تحولات نقش معلم در کلاس های درس مجهز به هوش مصنوعی، به تحلیل و سنتز ادبیات موجود در این زمینه می پردازد. نقش سنتی معلم به عنوان انتقال دهنده اصلی دانش و ارزیاب کننده صرف، در حال دگرگونی به سمت نقش های پیچیده تر و انسانی تر است. در این چشم انداز نوین، معلم به عنوان تسهیل گر یادگیری، ارکستراتور تجارب آموزشی متنوع، تحلیل گر داده های یادگیری برای درک عمیق تر نیازهای دانش آموزان، و طراح محیط های یادگیری ترکیبی که هوش مصنوعی را با تعامل انسانی ادغام می کند، ظاهر می شود. علاوه بر این، با واگذاری بخشی از آموزش مستقیم و ارزیابی های اولیه به هوش مصنوعی، تمرکز معلم بیش از پیش به سمت پرورش مهارت های فراتر از شناختی مانند تفکر انتقادی، خلاقیت، همکاری و به ویژه هوش هیجانی و اجتماعی معطوف می گردد. معلم همچنین نقش حیاتی به عنوان راهنمای اخلاقی در استفاده از فناوری و مربی دانش آموزان برای تعامل موثر و مسئولانه با ابزارهای هوشمند ایفا می کند. این بازتعریف نقش، مستلزم توسعه مهارت های جدید فنی، پداگوژیکی و تحلیلی در معلمان و بازنگری در برنامه های تربیت معلم است. این مقاله ضمن بررسی این ابعاد نوین، چالش ها و فرصت های پیش روی معلمان در عصر هوش مصنوعی را مورد بحث قرار داده و بر اهمیت حفظ و تقویت وجه انسانی آموزش در کنار بهره گیری هوشمندانه از فناوری تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

نقش معلم ، هوش مصنوعی در آموزش ، فناوری آموزشی ، تحول آموزشی ، مهارت های معلمی