تاثیرالگوی تدریس مبتنی بر شبیه سازی برمهارت های اجتماعی دانش آموزان

الگوی تدریس مبتنی بر شبیه سازی یکی از روش های نوین آموزشی است که در آن دانش آموزان از طریق مدل سازی و تجربه سازی موقعیت های واقعی، مهارت های مختلف را یاد می گیرند. این روش به دلیل ویژگی های خاص خود که به تعامل و مشارکت فعال دانش آموزان تاکید دارد، می تواند تاثیر بسزایی بر توسعه مهارت های اجتماعی آنان بگذارد. در این الگو، دانش آموزان در موقعیت هایی مشابه زندگی واقعی قرار می گیرند و به این ترتیب، مهارت هایی چون ارتباط موثر، همکاری، حل تعارضات و مدیریت هیجانات را در محیطی شبیه سازی شده تمرین می کنند. تحقیقات نشان می دهند که استفاده از شبیه سازی در آموزش، به ویژه در زمینه مهارت های اجتماعی، باعث تقویت اعتماد به نفس، توانایی در تصمیم گیری و تقویت همدلی در دانش آموزان می شود. از آنجا که در شبیه سازی ها، دانش آموزان نقش های مختلف را ایفا می کنند، فرصت مناسبی برای درک و تجربه ی رفتارهای اجتماعی مختلف فراهم می شود. در نتیجه، این الگو می تواند موجب بهبود روابط اجتماعی و ارتقاء توانایی های فردی در برخورد با چالش های اجتماعی در زندگی روزمره گردد. علاوه بر این، الگوی تدریس مبتنی بر شبیه سازی فرصتی برای دانش آموزان فراهم می آورد تا به صورت غیرمستقیم مهارت های اجتماعی خود را در شرایطی واقع گرایانه تقویت کنند. این رویکرد به معلمان این امکان را می دهد که مهارت های ارتباطی و اجتماعی دانش آموزان را از طریق تمرین های عملی و تجربی تقویت کرده و دانش آموزان را برای مواجهه با موقعیت های اجتماعی پیچیده و چالش برانگیز آماده کنند. به طور کلی، این روش می تواند به عنوان یک ابزار آموزشی موثر در پرورش مهارت های اجتماعی دانش آموزان در محیط های آموزشی مدرن و پویا به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

الگوی تدریس ، شبیه سازی ، مهارت های اجتماعی ، دانش آموزان