پهنه بندی نواحی مستعد توسعه اکوتوریسم در استان اصفهان با بهره گیری از روش ارزیابی چند معیاره مکانی

در سال های اخیر، اکوتوریسم به عنوان یک رویکرد پایدار در توسعه گردشگری مورد توجه قرار گرفته است. اکوتوریسم (Ecotourism) به معنای گردشگری پایدار و مسئولانه است که بر اساس اصول حفاظت از محیط زیست و فرهنگ های محلی شکل می گیرد. این نوع گردشگری به مسافران این امکان را می دهد که از جاذبه های طبیعی و فرهنگی بازدید کنند، در عین حال به حفظ و حفاظت از این منابع کمک کنند. اکوتوریسم به ویژه در مناطق طبیعی و بکر، که دارای تنوع زیستی و فرهنگی غنی هستند، رونق یافته است. از سوی دیگر، انتخاب نواحی مستعد برای توسعه اکوتوریسم نیازمند ارزیابی جامع و دقیق معیارهای مختلفی است که بر موفقیت این نوع گردشگری تاثیرگذارند. این معیارها می توانند شامل ویژگی های طبیعی (مانند تنوع زیستی و چشم اندازهای طبیعی)، زیرساخت ها (مانند دسترسی و امکانات اقامتی)، و عوامل اجتماعی و اقتصادی (مانند مشارکت جامعه محلی و حمایت های دولتی) باشند. پهنه بندی نواحی مستعد توسعه اکوتوریسم در استان اصفهان با بهره گیری از روش ارزیابی چندمعیاره به شناسایی و تحلیل مناطق دارای پتانسیل بالا برای جذب گردشگران اکوتوریسم می پردازد. این فرآیند شامل ارزیابی معیارهای مختلفی مانند جاذبه های طبیعی، زیرساخت ها و دسترسی است. با استفاده از روش های ارزیابی چندمعیاره مانند AHP و OWA، می توان به اولویت بندی نواحی مختلف پرداخت و مناطق مناسب را شناسایی کرد. روشOWA یک تکنیک قدرتمند در تصمیم گیری چندمعیاره است که به تحلیل و ارزیابی سناریوهای مختلف کمک می کند. با استفاده از این روش، می توان وزن های متفاوتی به معیارهای مختلف اختصاص داد و نتایج را بر اساس اولویت های تصمیم گیرنده تحلیل کرد. در زمینه پهنه بندی نواحی مستعد توسعه اکوتوریسم، OWA این امکان را فراهم می سازد که سناریوهای مختلف ریسک شبیه سازی شده و تاثیرات تغییرات در معیارهای کلیدی مانند جاذبه های طبیعی و زیرساخت ها بررسی شود. این تحلیل می تواند به شناسایی نواحی با ریسک های بالا و پایین کمک کند و به تصمیم گیرندگان در برنامه ریزی و مدیریت منابع به طور موثرتر یاری رساند. در نتیجه، OWA به عنوان ابزاری برای بهبود فرآیند تصمیم گیری و کاهش ریسک ها در توسعه پایدار اکوتوریسم عمل می کند. استان اصفهان به خاطر جاذبه های طبیعی، فرهنگی و تاریخی متنوع و غنی خود، ظرفیت بالایی برای توسعه اکوتوریسم دارد. با این وجود، نبود یک برنامه ریزی منسجم و سیستماتیک در این زمینه، باعث بروز چالش هایی در شناسایی و بهره برداری از این ظرفیت ها شده است. استان اصفهان به عنوان منطقه مورد مطالعه در این تحقیق، با هدف بررسی نواحی مستعد برای توسعه اکوتوریسم انتخاب شده است. این پژوهش می تواند به شناسایی فرصت ها و چالش های موجود در این منطقه کمک کند و در نهایت به بهبود فرآیندهای برنامه ریزی و مدیریت منابع طبیعی منجر شود.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، استان اصفهان ، پهنه بندی ، توسعه پایدار ، تنوع زیستی