رابطه رفتارگرایی با تحقیق در فناوری دیجیتال در آموزش دانش آموزان

رفتارگرایی یکی از نظریه های بنیادین یادگیری است که بر مشاهده و کنترل رفتارهای قابل اندازه گیری تاکید دارد. در سالهای اخیر، فناوری دیجیتال به عنوان یک ابزار قدرتمند برای بهبود فرآیندهای یادگیری دانش آموزان به کار گرفته شده است. این مقاله به بررسی ارتباط بین اصول رفتارگرایی و استفاده از فناوری دیجیتال در آموزش دانش آموزان می پردازد. یافته ها نشان می دهند که فناوری های دیجیتال، از جمله سیستم های مدیریت یادگیری (LMS)، بازی های آموزشی و ابزارهای یادگیری تطبیقی، با بهره گیری از اصول رفتارگرایی مانند تقویت مثبت، شرطی سازی و بازخورد فوری، می توانند یادگیری را بهینه سازی کنند. همچنین، بررسی پژوهش های اخیر نشان می دهد که ترکیب روش های رفتارگرایانه با فناوری دیجیتال منجر به افزایش انگیزه، بهبود عملکرد تحصیلی و شخصی سازی یادگیری برای دانش آموزان می شود.

کلیدواژه ها:

رفتارگرایی ، فناوری دیجیتال ، آموزش دانش آموزان