ریزپوشانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس La۵ در بستر آلژینات سدیم و کازئینات سدیم و قابلیت زنده مانی آن در شرایط شبیه سازی شده گوارشی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 51
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-22-159_009
تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1404
چکیده مقاله:
زنده مانی پروبیوتیک ها در محیط های حساس به خصوص شرایط گوارشی اهمیت زیادی دارد. در این تحقیق از تکنیک ریزپوشانی به عنوان روشی برای افزایش امکان زنده مانی پروبیوتیک ها (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس La۵) در شرایط شبیه سازی شده گوارشی استفاده گردید. باکتری های مذکور به روش امولسیون سازی در بستر آلژینات سدیم و کازئینات سدیم در پنج سطح غلظتی به صورت تک غلظتی و ترکیب دو ماده میکروانکپسوله شدند و از نظر تعداد سلول زنده مانده، بازده انکپسولاسیون، زنده مانی در برابر نمک صفرا، زنده مانی در برابر اسید معده و مایع روده ای با و بدون نمک صفرا مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به نتایج به دست آمده از مقایسه میانگین داده ها در تمامی آزمون ها بین تیمارهای مختلف اختلاف معناداری وجود داشت (p<۰/۰۵)؛ به طوری که زنده مانی سلول های آزاد در شرایط گوارشی به شدت کاهشی بود اما میکروانکپسولاسیون به عنوان یک عامل محافظتی عمل نموده و زنده مانی سویه های میکروانکپسوله بیشتر از سلول های آزاد بود. از طرفی ترکیب آلژینات سدیم و کازئینات سدیم به عنوان پوشش توانست مقاومت باکتری را در برابر شرایط گوارشی به طور معناداری افزایش دهد(p<۰/۰۵). در بین تیمارها، سلول های آزاد (L-FC) کمترین زنده مانی در برابر محیط گوارشی را از خود نشان داد به طوری که در آزمون زنده مانی در محیط روده با نمک صفرا در ۳۰۰ دقیقه سلول زنده ای وجود نداشت اما تیمار با پوشش ۷۵% آلژینات سدیم و ۲۵% کازئینات سدیم (L-SA۳SC۱) بالاترین بازده را در فرآیند میکروانکپسولاسیون داشته و بهترین اثر محافظتی در برابر نمک صفرا، اسید معده و مایع روده ای را از خود نشان داد. بنابراین می توان نتیجه گرفت میکروانکپسولاسیون به روش امولسیون سازی با استفاده از ترکیب آلژینات سدیم و کازئینات سدیم می تواند در افزایش زنده ماندن باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Fatemeh Hosseinitabatabaei
Ph.D. student, Department of Food Science and Technology, Sabzevar Branch, Islamic Azad University, Sabzevar, Iran
Amir Hossein Elhamirad
Associate Professor, Department of Food Science and Technology, Islamic Azad University, Sabzevar, Iran
Reza Karazhyan
Assistant Professor, Research Institute for Industrial Biotechnology, department of Industrial Microbial Biotechnology, Mashhad, Iran
Hojjat Karazhiyan
Associate Professor, Department of Food Science and Technology, Islamic Azad University, Torbat-e Heydarieh, Iran
Mohammad Armin
Professor, Department of Agricultural, Islamic Azad University, Sabzevar, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
