اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر مهارت های مقابله ای و بازداری هیجانی در دانش آموزان 13 و 14 ساله پسر شهر زابل

هدف: این پژوهش به بررسی تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر مهارت های مقابله ای و بازداری هیجانی در دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر زابل بود. تنظیم هیجان به عنوان مهارتی حیاتی در حفظ سلامت روانی نوجوانان، به ویژه در سنین 13 و 14 سالگی، اهمیت ویژه ای دارد. روش بررسی: این مطالعه به صورت نیمه آزمایشی با طراحی پیش آزمون – پس آزمون انجام شد. جامعه آماری شامل 8727 دانش آموز پسر در 42 مدرسه دوره متوسطه اول در سال تحصیلی 1403-1402 بود. با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، 1000 دانش آموز انتخاب شدند و پس از توزیع پرسشنامه استاندارد مهار هیجانی و شناسایی دانش آموزان با مشکل در بازداری هیجانی، 40 نفر به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش در هشت جلسه 90 دقیقه ای آموزش تنظیم هیجان دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مهارت های مقابله ای نیز بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 و با آزمون آماری مانوا تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان به طور معناداری مهارت های مقابله ای دانش آموزان را افزایش و بازداری هیجانی آن ها را کاهش داده است. گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در پس آزمون ها بهبود قابل توجهی در هر دو متغیر نشان دادند (سطح معناداری 001/0 ≥ P). نتیجه گیری: این نتایج اهمیت آموزش تنظیم هیجان در مدارس را تاکید کرده و نشان دهنده تاثیر مثبت آن بر بهبود مهارت های مقابله ای و کاهش بازداری هیجانی در دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، مهارت مقابله ای ، بازداری هیجان.