تاثیر فعالیت های کلاسی مبتنی بر احساس همدلی در کاهش خشونت و پرخاشگری بین دانش آموزان ابتدائی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت های کلاسی مبتنی بر تقویت احساس همدلی بر کاهش خشونت و پرخاشگری در میان دانش آموزان دوره ابتدائی است. در دهه های اخیر، با افزایش نگرانی ها پیرامون رفتارهای خشونت آمیز در مدارس، توجه به راهکارهای پیشگیرانه و آموزشی به ویژه در سال های آغازین تحصیل، اهمیت بیشتری یافته است. همدلی به عنوان یکی از مولفه های مهم هوش هیجانی، نقش بسزایی در بهبود تعاملات اجتماعی، کاهش تعارض ها و افزایش رفتارهای سازگارانه ایفا می کند. پژوهش حاضر با روش شبه آزمایشی و با بهره گیری از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل، بر روی ۶۰ نفر از دانش آموزان پایه چهارم ابتدائی در شهر [نام شهر] انجام شد که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه متوالی تحت آموزش و اجرای فعالیت های کلاسی با محوریت تقویت همدلی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد سنجش پرخاشگری و مشاهدات رفتاری معلمان بود. یافته ها نشان داد که پس از مداخله، میزان خشونت کلامی، فیزیکی و پرخاشگری هیجانی در گروه آزمایش به طور معناداری کاهش یافت (p<۰.۰۱)، در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. نتایج این مطالعه بر اهمیت گنجاندن برنامه های مبتنی بر آموزش همدلی در برنامه درسی مدارس ابتدائی تاکید دارد و پیشنهاد می دهد که تقویت مهارت های اجتماعی از طریق فعالیت های گروهی، بازی های نقش آفرینی، و گفتگوهای هدایت شده می تواند در ارتقاء سلامت روانی و بهبود فضای کلاس موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

همدلی ، پرخاشگری ، خشونت دانش آموزی ، فعالیت های کلاسی ، آموزش ابتدائی ، سلامت روان