اجرای مداخلات روانشناسی مثبتگرا در سیاستهای مدرسه برای ارتقای رفاه سازمانی

در سال های اخیر، توجه به رفاه سازمانی در محیط های آموزشی به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این پژوهش به بررسی تاثیر مداخلات روانشناسی مثبتگرا در سیاست های مدرسه بر ارتقای رفاه سازمانی می پردازد. رفاه سازمانی به معنای سطح رضایت، انگیزه و تعامل مثبت کارکنان و دانش آموزان در یک محیط آموزشی است که می تواند به بهبود سطح عملکرد و کیفیت تحصیلات منجر شود. این تحقیق با استفاده از روش های کیفی و کمی، به بررسی برنامه ها و مداخلات روانشناسی مثبتگرا در مدارس پرداخته است. برخی از این مداخلات شامل آموزش مهارت های ارتباطی، مدیریت استرس، تقویت اعتماد به نفس و افزایش ابراز عاطفی مثبت در بین دانش آموزان و کارکنان مدارس می باشد. در این راستا، چندین مورد در مدارس مختلف بررسی شده و تاثیر این مداخلات بر رفاه سازمانی ثبت و تجزیه و تحلیل شده است. نتایج نشان دهنده آن است که اجرای مداخلات روانشناسی مثبتگرا به طور معناداری می تواند به بهبود رفاه سازمانی منجر شود. همچنین، این مداخلات تاثیر مثبت بر رشد مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان و افزایش رضایت شغلی معلمان داشته است. از طرفی، این مطالعه به بررسی چالش ها و موانع موجود در پیاده سازی این سیاست ها می پردازد و نقش مدیریت و رهبری آموزشی در موفقیت این مداخلات را مورد توجه قرار می دهد. در مجموع، نتایج این پژوهش می تواند به سیاست گذاران و مدیران آموزشی کمک کند تا با استفاده از راهکارهای مبتنی بر روانشناسی مثبتگرا، سطح رفاه سازمانی در مدارس را ارتقا دهند و به محیطی سالم تر و موثرتر تبدیل کنند.

کلیدواژه ها:

مداخلات روانشناسی ، رفاه سازمانی ، سیاست های مدرسه ، بهبود عملکرد ، مهارت های اجتماعی