نقش برنامه درسی مدارس در شکلگیری مهارت پژوهشگری میان دانش آموزان ابتدایی

ایجاد روحیه خالق و تربیت نسلی پژوهشگر یکی از مهمترین اهداف نظام تعلیم و تربیت است؛ رسیدن به این مهم نیازمند بستری مناسب است که در آن بستر معلم انگیزه کافی برای هدایت روند تعلیم و تربیت بسوی فعالیت های پژوهشی را داشته باشد و جریان آموزش را در مدار پایین ترین سطح آموزش یعنی سطح دانش و محفوظات صرف قرار ندهد. این امر مستلزم طراحی سیستم آموزشی خالق، وجود امکانات لازم برای انجام وظایف محوله از فضای آموزشی کافی گرفته تا کتابخانه، کارگاه کامپیوتر، آزمایشگاه و فضای ورزشی و ... است. اگر یکی از اهداف تعلیم و تربیت را آماده کردن دانش آموزان برای مواجهه با مسائل آینده و نوآوری بدانیم، باید علاقه به مطالعه و پژوهش علمی آنان در کانون توجه قرار گیرد و تقویت شود. اصولا، رغبت به مطالعه و پژوهش امری متکی بر فعالیت های ذهنی-تجربی افراد است؛ یعنی دانش آموزان خود باید مسائل علمی را مورد کندوکاو قرار دهند و تجربه کنند، نه آن که این مسائل در قالب های نظری آماده، در ذهن آن ها گنجانیده شود. به بیان دیگر هدف تعلیم و تربیت انباشتن ذهن از دانش نیست، بلکه وسیله دستیابی به یافته های علمی به منظور خلاقیت و سازندگی است به همین منظور بایستی برنامه درسی دانش آموزان در جهت ایجاد روحیه پژوهشگری دانش آموزان ابتدایی تدوین شود.

کلیدواژه ها:

دوره ابتدایی ، دانش آموزان ، تحقیق و پژوهش ، برنامه و محتوای درسی