بررسی کیفی ارتباط بین تربیت خالق و موفقیت تحصیلی دانش آموزان

تحقیقات در زمینه ارتباط بین خلاقیت و موفقیت تحصیلی نشان داده است که این دو مفهوم به شدت به هم وابسته هستند و تاثیرات متقابلی بر یکدیگر دارند. خلاقیت به عنوان یک مهارت شناختی و روان شناختی، نه تنها موجب افزایش توانایی دانش آموزان در حل مسائل پیچیده و تفکر انتقادی می شود، بلکه به آن ها این امکان را می دهد که در فرآیند یادگیری خود از رویکردهای نوآورانه استفاده کنند و در مواجهه با چالش های تحصیلی با راهکارهای خالقانه تری برخورد کنند. همچنین، خلاقیت در ایجاد انگیزه و افزایش سطح خودکارآمدی دانش آموزان نقش حیاتی ایفا می کند، زیرا دانش آموزانی که انگیزه و اعتماد به نفس بالایی دارند، تمایل بیشتری به مشارکت در فعالیت های خالقانه و حل مسائل پیچیده دارند. این تحقیق بر آن است که بررسی کند چگونه عوامل مختلف همچون محیط آموزشی، مهارت های خودتنظیمی، و استراتژی های تدریس معلمان می توانند بر بروز خلاقیت و موفقیت تحصیلی تاثیر بگذارند. محیط های آموزشی که فرصت های مناسب برای ابراز خلاقیت و ارائه ایده های نو فراهم می کنند، نقش اساسی در تقویت خلاقیت دانش آموزان ایفا می کنند. بهویژه معلمان با استفاده از روش های تدریس خالقانه می توانند فضای مناسبی برای پرورش این ویژگی ها ایجاد کنند. همچنین، توانمندسازی دانش آموزان از طریق آموزش مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی، بهویژه در محیط های گروهی، می تواند به پیشبرد موفقیت تحصیلی کمک کند. بررسی نقش عوامل روان شناختی چون اضطراب و استرس در این فرآیند می پردازد و نشان می دهد که محیط های آموزشی حمایتی می توانند به کاهش این عوامل منفی کمک کرده و موجب افزایش انگیزه و خلاقیت شوند.

کلیدواژه ها:

تربیت ، خالق ، موفقیت تحصیلی ، خلاقیت ، معلمان ، دانش آموزان