ارزیابی کیفی نظام آموزشی مبتنی بر یادگیری الکترونیکی در عصر نوین

یادگیری الکترونیکی در عصر نوین به عنوان یک رویکرد تحول آفرین در آموزش و پرورش شناخته می شود که با استفاده از فناوری های پیشرفته، فرآیند یادگیری را به طور چشمگیری تغییر داده است. این شیوه آموزشی که به ویژه در شرایط کنونی و پس از شیوع پاندمی کرونا گسترش یافته، فرصتهای جدیدی برای دسترسی به آموزش باکیفیت برای همه دانش آموزان فراهم کرده است. یادگیری الکترونیکی با قابلیت های منحصر به فرد خود، نه تنها به عنوان یک ابزار برای انتقال دانش، بلکه به عنوان یک فرصت برای توسعه مهارت های مختلف همچون تفکر انتقادی، خلاقیت و حل مسئله در دانش آموزان معرفی شده است. این تحقیق با هدف ارزیابی کیفی نظام آموزشی مبتنی بر یادگیری الکترونیکی، به تحلیل تاثیرات و چالش های آن در نظام آموزشی می پردازد. با توجه به گستردگی و تاثیرات عمیق یادگیری الکترونیکی، این مطالعه به بررسی مدل های مختلف یادگیری الکترونیکی، از جمله یادگیری ترکیبی، یادگیری تطبیقی و سایر رویکردهای نوآورانه پرداخته است. در این راستا، تاثیرات فناوری های نوینی مانند هوش مصنوعی، واقعیت مجازی و افزوده، و یادگیری ماشینی در فرآیند آموزش و یادگیری تحلیل شده است. این فناوری ها می توانند به طور موثری در ارتقای کیفیت آموزش و تسهیل فرآیند یادگیری در محیط های دیجیتال ایفای نقش کنند. همچنین، این تحقیق به طور ویژه به نقش سیاست گذاری های آموزشی در توسعه و پشتیبانی از یادگیری الکترونیکی در سطوح ملی و بین المللی پرداخته است. سیاست های کالن در این حوزه می توانند بستر لازم برای توسعه زیرساخت ها و دسترسی گسترده تر به فناوری های آموزشی فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

نظام آموزشی ، یادگیری الکترونیکی ، عصر نوین ، خلاقیت