بررسی تاثیر سند تحول بنیادین بر تغییر رویکردهای آموزشی و تربیتی در مدارس ایران

سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران بعنوان یک نقشه راه کلیدی برای اصلاح و بهبود نظام آموزشی کشور، توجه به ویژگی های انسانی و اجتماعی قوی آموزشی و تربیتی مدارس دارد. این سند با هدف ارتقای کیفیت آموزش و رشد و توسعه مهارت های اجتماعی و فردی دانش آموزان است. یکی از جنبه های اصلی آن، تاکید بر تربیت همه جانبه و گسترش مهارت های ارتباطی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی به عنوان ضرورت هایی اساسی برای تربیت نسل های آینده مطرح شده است. همکاری گروهی، حل مسئله و احترام به تنوع های فرهنگی از جمله توانایی های ارتباطی است. سند تحول بنیادین، با رویکردی جامع و فراگیر در کنار آموزش های علمی و فنی پرداخته و تلاش دارد تا به دانش آموزان فرصت هایی، فعالیت های گروهی، روش های تدریس، محتوای درسی و تغییرات فنی را فراهم آورد. در چارچوب سند، به تقویت مهارت های اجتماعی و فردی تحصیلی دانش آموزان اقداماتی صورت می گیرد. در اجرای سند تحول بنیادین، نه تنها به کیفیت علمی و تحصیلی دانش آموزان اهمیت داده شده است، بلکه مهارت های اجتماعی و فردی نیز به طور جدی در دستور کار قرار گرفته و در نتیجه دانش آموزان قادر به ایفای نقش های اجتماعی موثر در جامعه خواهند بود. با تاکید بر تربیت همه جانبه و می توان، سند تحول بنیادین زمینه ساز تغییرات اساسی در رویکردهای آموزشی و تربیتی مدارس ایران است. این تغییرات علاوه بر ارتقای کیفیت آموزشی، به طور مستقیم به رشد مهارت های فردی و اجتماعی دانش آموزان کمک کرده و آنها را برای مواجهه با چالش های فردی و اجتماعی آینده آماده می سازد.

کلیدواژه ها:

سند تحول بنیادین ، تغییر ، رویکرد آموزشی ، تربیتی ، مدارس ایران