رابطه بین سبک های یادگیری و ویژگی های شخصیتی دانش آموزان

تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین سبک های یادگیری و ویژگیهای شخصیتی در دانش آموزان می پردازد و به تحلیل این موضوع می پردازد که چگونه تفاوتهای شخصیتی می توانند بر انتخاب و ترجیح سبک های یادگیری تاثیر بگذارند. درک این ارتباط می تواند به معلمان کمک کند تا فرآیند یادگیری را برای دانش آموزان به طور موثرتری طراحی کرده و محیط های آموزشی مناسبتری برای هر فرد ایجاد کنند. در این راستا، ابتدا به تبیین مفاهیم سبک های یادگیری و ویژگیهای شخصیتی پرداخته شده و سپس تاثیر ویژگیهای شخصیتی مختلف مانند برون گرایی، درون گرایی، گشودگی به تجربه، وظیفه شناسی و روان رنجوری بر سبکهای یادگیری مختلف دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، این تحقیق تاثیر این عوامل را بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان و چگونگی بهبود آن ها از طریق انتخاب روشهای تدریس متناسب با ویژگی های فردی دانش آموزان تحلیل کرده است. ویژگیهای شخصیتی می توانند تاثیر قابل توجهی بر انتخاب سبک های یادگیری داشته باشند. بهطور خاص، دانش آموزان برون گرا تمایل بیشتری به استفاده از سبک های یادگیری گروهی و اجتماعی دارند، در حالی که دانش آموزان درون گرا بیشتر ترجیح میدهند به طور مستقل و در محیطهای کم تنشتر به یادگیری پرداخته و از روش های فردی برای یادگیری استفاده کنند. از سوی دیگر، دانش آموزانی که ویژگی هایی چون گشودگی به تجربه و وظیفه شناسی دارند، بیشتر تمایل دارند از سبکهای یادگیری خالقانه و تحلیلی استفاده کنند که نیازمند تفکر عمیق و جستجوی اطلاعات جدید است. همچنین، ویژگی روان رنجوری در برخی دانش آموزان ممکن است بر انگیزه یادگیری و عملکرد تحصیلی تاثیر منفی بگذارد، چرا که این دانش آموزان ممکن است بیشتر با اضطراب و استرس مواجه شوند.

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، شخصیت ، تفاوت ، دانش آموزان