بررسی رابطه طلاق عاطفی والدین با اختلالات رفتاری و افت تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر قم

این پژوهش با هدف بررسی رابطه طلاق عاطفی والدین با اختلالات رفتاری و افت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول در شهر قم انجام شده است. طلاق عاطفی، به عنوان یکی از چالشهای مهم خانوادگی، می تواند تاثیرات منفی قابل توجهی بر سلامت روانی و عملکرد تحصیلی فرزندان داشته باشد. در این پژوهش، از روش توصیفی از نوع همبستگی استفاده شد و نمونه هایی از دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر قم مورد بررسی قرار گرفت. تعداد ۱۱۱ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور سنجش آزمودنی ها از پرسشنامه های اختلالات رفتاری و طلاق عاطفی استفاده شد و به منظور سنجش افت تحصیلی از میانگین معدل دانش آموزان استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که طلاق عاطفی والدین به طور معناداری با بروز اختلالات رفتاری از جمله پرخاشگری، نافرمانی، و گوشه گیری در دانش آموزان ارتباط دارد. همچنین، این نوع طلاق تاثیر منفی چشمگیری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته و موجب کاهش انگیزه، تمرکز و افت نمرات درسی آنها شده است. به علاوه، یافته ها نشان داد که دانش آموزانی که با طلاق عاطفی والدین مواجه هستند، به دلیل عدم برخورداری از حمایت عاطفی و روانی کافی در خانه، بیشتر در معرض مشکلات اجتماعی و تحصیلی قرار دارند. این پژوهش با تاکید بر نقش خانواده در شکل گیری رفتار و موفقیت تحصیلی دانش آموزان، پیشنهاد می کند که برنامه های حمایتی و مشاوره ای برای والدین و فرزندان در مدارس و مراکز مشاوره فراهم شود تا از بروز و گسترش مشکلات رفتاری و تحصیلی مرتبط با طلاق عاطفی جلوگیری شود.

کلیدواژه ها:

طلاق عاطفی ، اختلالات رفتاری ، افت تحصیلی ، دانش آموزان