شناسایی رابطه بازی های رایانه ای با نگرش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بازی های رایانه ای با نگرش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش موردنظر در این تحقیق روش توصیفی-پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان مقطع دوره اول ابتدایی مدرسه امیرکبیر شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود که از این تعداد ۳۵۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. با هدف جمع آوری داده ها از پرسشنامه نگرش تحصیلی اکبری (۱۳۹۱) و پرسشنامه بازی های رایانه ای وانگ و چانگ (۲۰۱۳) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره و چندگانه و نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین بازی های رایانه ای با نگرش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد بدین معنا که افزایش انجام بازی های رایانه ای باعث کاهش نگرش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی می باشد؛ بنابراین فرضیه اصلی پژوهش مورد تایید می باشد. بین بازی های رایانه ای و پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد به عبارتی هر چه میزان بازی های رایانه ای افزایش پیدا کند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز کاهش می یابد؛ بنابراین فرضیه فوق رد می گردد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان می دهد که بین نگرش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به عبارتی هر چه نگرش تحصیلی افزایش پیدا کند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز افزایش می یابد؛ بنابراین فرضیه فوق تایید می گردد.

کلیدواژه ها:

بازی های رایانه ای ، نگرش تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان