نقش خانواده و مدرسه در آموزش و تقویت مهارتهای اجتماعی کودکان و نحوه ارتباط آن ها با دیگران

مهارتهای اجتماعی از جمله توانمندی های اساسی برای رشد فردی و اجتماعی کودکان به شمار می روند و نقش مهمی در موفقیت های تحصیلی، ارتباطات بین فردی و رفتارهای اجتماعی ایفا می کنند. این تحقیق به بررسی نقش خانواده و مدرسه در آموزش و تقویت مهارتهای اجتماعی کودکان پرداخته است. هدف اصلی پژوهش شناسایی عواملی است که موجب تقویت یا تضعیف مهارتهای اجتماعی کودکان در دو محیط خانوادگی و مدرسه است. در این تحقیق، به بررسی شیوه های فرزندپروری، روابط خانوادگی، و تاثیر فضای مدرسه و تعاملات دانش آموزان با معلمان و همسالان پرداخته شده است. همچنین، تعاملات میان خانواده و مدرسه و تاثیر آن ها بر تقویت مهارت های اجتماعی کودک بررسی گردید. نتایج نشان می دهد که والدین با استفاده از شیوه های فرزندپروری دموکراتیک و حمایت گرانه و همچنین الگوبرداری از رفتارهای اجتماعی مثبت می توانند تاثیر بسزایی در رشد مهارت های اجتماعی فرزندان خود داشته باشند. همچنین، مدارس با استفاده از روش های تدریس تعاملی، ایجاد جو مدرسه ای مثبت و تشویق به فعالیت های گروهی، بستر مناسبی برای تقویت این مهارت ها فراهم می آورند. از طرفی، هماهنگی میان خانواده و مدرسه در راستای یکپارچگی در ارزش ها و شیوه های تربیتی نقش مهمی در یادگیری مهارت های اجتماعی دارد. این تحقیق بر اهمیت همکاری میان خانواده و مدرسه در تقویت مهارت های اجتماعی کودکان تاکید دارد و پیشنهاد می کند که برنامه های آموزشی مشترک برای والدین و معلمان طراحی شود تا بتوان این مهارت ها را به بهترین نحو در کودکان پرورش داد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، مدرسه ، آموزش ، تقویت مهارت های اجتماعی ، کودکان ، ارتباط