تاثیر زمان سینترینگ بر خواص مکانیکی و مغناطیسی کاربید سمانته WC/TaC-Co

امروزه کاربیدهای سمانته به عنوان یکی از مواد اصلی و مهم در تولید ابزار های برشی بکار گرفته می شوند. نیاز به ابزارهای جدید با توانایی و کیفیت بالاتر جهت حصول نتایج اقتصادی بهتر، منجر به بهره گیر ی از فرآیندها و روشهای پیشرفته و مدرن در تولید و یا بهبود آن ها شده است. در این پژوهش تلاش گردید با تغییر زمان سینترینگ و براساس روش سینتر مجدد، خواص گوناگونی را جهت حصول دامنه های کاربردی متنوع بدست آورد. جهت بررسی موضوع، استاندارد K101 با مواد اولیه Co(6wt%) و TaC(2wt%) ،WC(92wt%) انتخاب شد که برای ماشینکاری چدن بکار برده می شود. ساختار نمونه و مواد اولیه توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه در زمانهای 1 تا 10 ساعت سینتر شد. در ادامه نمونه سینتر شده جهت بررسی های فازی تحت آنالیز XRD قرار گرفت. نتایج این آنالیز به کمک نرم افزار نشان داد که نمونه تهیه شده شامل فازهای عمده مطلوب می باشد. رفتار خواص مکانیکی با سنجش میزان سختی و استحکام گسیختگی عرضی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفتند که نتیجه آن افزایش تافنس هم جهت با روند صعودی زمان سینتر بود. اندازه گیری اشباع مغناطیسی و نیروی پسماند زدای مغناطیسی بیانگر تغییراتی در ریزساختار اولیه و هم جهت با تغییرات تافنس می باشد. این امر منجر به بهبود خواص ماشینکاری ابزار برای قطعات ریختگی گردید. بررسی دانسیته نمونه ها نیز تغییرات محسوسی را نشان نمی داد.

کلیدواژه ها:

کاربیدهای سمانته ، سینترینگ ، استحکام گسیختگی عرضی ، اشباع مغناطیسی ، نیروی پسماندزدای مغناطیسی