بررسی تاثیر بازیدرمانی بر تنظیم هیجانات و کنترل پرخاشگری در دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری

بازیدرمانی یکی از روش های موثر در کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان، بهویژه پرخاشگری، و بهبود توانایی تنظیم هیجانات آن ها محسوب می شود. دانش آموزان به دلیل محدودیت های شناختی و زبانی، در بسیاری از موارد قادر به بیان مستقیم احساسات، اضطراب ها و چالش های درونی خود نیستند. بازی به عنوان ابزاری طبیعی و جهانی، امکان ابراز احساسات، تمرین مهارت های اجتماعی و یادگیری نحوه مدیریت احساسات را فراهم می آورد. در این میان، بازی درمانی رویکردی با ساختار منسجم است که به طور هدفمند از بازی برای کمک به دانش آموزان در حل مشکلات عاطفی، رفتاری و اجتماعی استفاده می کند. دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری، اغلب در شناسایی و مدیریت هیجانات خود دچار مشکل هستند و این امر می تواند به بروز رفتارهای پرخاشگرانه، کناره گیری اجتماعی و کاهش تعاملات مثبت با دیگران منجر شود. بازی درمانی، از طریق ایجاد فضایی امن و غیرتهدیدکننده، به دانش آموزان کمک می کند تا احساسات خود را بهتر بشناسند، هیجانات منفی خود را تخلیه کرده و روش های سالمی برای مواجهه با تنش ها و تعارض های روزمره بیابند. در این فرآیند، دانش آموز از طریق بازی های نمادین، ایفای نقش و فعالیت های خلاقانه، موقعیت های دشوار زندگی خود را بازسازی می کند و مهارت های جدیدی برای مدیریت هیجانات خود می آموزد. پرخاشگری، چه به شکل کالمی و چه فیزیکی، می تواند پیامدهای منفی زیادی برای رشد اجتماعی، تحصیلی و شخصیتی کودک داشته باشد. کودکانی که نمی توانند احساسات منفی خود را کنترل کنند، بیشتر در معرض تعارض با همساالن، معلمان و والدین قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

بازیدرمانی ، تنظیم هیجانات ، کنترل پرخاشگری ، دانش آموزان ، مشکلات رفتاری