درس پژوهی به عنوان روش نوین تدریس و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

تحقیق حاضر، جهت بررسی پیامدهای استفاده از رویکرد پژوهش در کلاس درس به عنوان نمونه ای از روش های نوین تدریس که همان پژوهش مشارکتی در کلاس درس است، انجام شد. هدف پژوهش بررسی تاثیر روش نوین تدریس بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد که از نمونه ای معلمان بوده است. نمونه گیری به صورت هدفمند و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری عبارت از دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی ناحیه آموزش و پرورش شهر زاهدان در سال تحصیلی ۹۲-۹۳ که تعداد کل دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی نواحی ۱ و ۲ و ۳ زاهدان ۳۴۸۲ نفر بود. روش نمونه گیری در دسترس بوده و نمونه مورد نظر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب دو گروه آزمایش و کنترل هر کدام ۳۰ نفر بودند. ابزار گردآوری اطلاعات آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تایید متخصصان آموزشی قرار گرفت. برای سنجش متغیرهای پژوهش از آزمون t-test استفاده شد. نتایج نشان داد که روش درس پژوهی می تواند در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موثر باشد. برای آزمون فرضیه پژوهش از نرم افزار SPSS استفاده شد. مجموعه یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که روش درس پژوهی در مقایسه با روش سنتی سهم بیشتری در پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان در درس ریاضی دارد. معناداری (p<۰/۰۵) بین پیشرفت تحصیلی گروه های مذکور وجود دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، روش تدریس ، دانش آموزان ، معلم اقدام پژوهی