بررسی ویژگی های مدیران خود شیفته در مدارس ابتدایی

هدف پژوهش بررسی تاثیر خودشیفتگی مدیران بر نقش میانجی رفتاری سازمانی بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران مقطع ابتدایی شهر زاهدان در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ (به حجم ۷۵۶ نفر) بود. ۲۵۵ آموزگار به شیوه نمونه گیری تصادفی- طبقه ای (بر حسب جنسیت) از طریق سه پرسشنامه خودشیفتگی (فریشاری، ۱۳۹۴)، رفتاری سازمانی (اقتباس از هادوی نژاد، دانایی فرد، آذر و خانقلهی، ۱۳۸۹) و سکوت سازمانی (واندان، انگ و پورتر، ۲۰۰۳) مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با کمک نرم افزارهای اس پی اس اس و لیزرل استفاده شد. بر اساس یافته ها مقدار ضریب همبستگی بین خودشیفتگی مدیران و رفتاری سازمانی معلمان (۰/۰۰۱ ،r=۰/۴۰۷p=) و خودشیفتگی مدیران و سکوت سازمانی معلمان (۰/۰۰۱ ،r=۰/۳۹۸ p=) مثبت و معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم خودشیفتگی مدیران بر سکوت سازمانی معلمان با میانجی گری رفتاری سازمانی (۰/۰۹ ،β) مثبت و معنادار بود. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که خودشیفتگی مدیران هم به طور مستقیم و هم به طور غیرمستقیم از طریق متغیر میانجی رفتاری سازمانی با سکوت سازمانی معلمان رابطه مثبت و معنادار دارد.

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی ، مدیران ، آموزگاران ، سکوت سازمانی ، رفتاری سازمانی