اثرات بازی بر رشد شناختی دانش آموزان در مقاطع ابتدایی

بازی به عنوان یکی از ابزارهای مهم یادگیری و رشد کودکان در سنین ابتدایی، نقش مهمی در توسعه شناختی و اجتماعی آن ها دارد. این پژوهش با هدف بررسی اثرات بازی بر رشد شناختی و اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که بازی های آموزشی و تعاملی باعث بهبود تفکر انتقادی، افزایش مهارت های حل مسئله و رشد مهارت های اجتماعی از جمله همکاری، همدلی و مدیریت هیجانات می شوند (ویگوتسکی، ۱۹۷۸). همچنین، بازی های آموزشی می توانند نقش مهمی در افزایش توانایی تمرکز، تقویت حافظه و ایجاد انگیزه در دانش آموزان ایفا کنند. عالوه بر این، پژوهش ها نشان داده اند که بازی های گروهی موجب تقویت مهارت های ارتباطی، کاهش استرس و افزایش حس تعلق اجتماعی در کودکان می شوند. استفاده از روش های بازی محور در محیط های آموزشی تاثیرات مثبتی بر انگیزه یادگیری و تعاملات اجتماعی دانش آموزان دارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که معلمان و والدین می توانند با بهره گیری از بازی های مناسب، فرآیند یادگیری را تسهیل کرده و محیطی پویا و جذاب برای دانش آموزان ایجاد کنند. در نهایت، این پژوهش پیشنهاد می کند که سیاستگذاران آموزشی برنامه های بازی محور را در مدارس ابتدایی تقویت کرده و ابزارهای لازم برای پیاده سازی این روش ها را فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، دانش آموزان ، بازی ، تاثیر