بررسی اهمیت و نقش اختلالات خلقی دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش

اختلالات خلقی دسته ای از اختلالات روانی هستند که ویژگی اصلی آن ها تغییرات غیرعادی و شدید در خلق و خو است. این اختلالات شامل افسردگی عمده، اختلال دوقطبی و اختلالات افسردگی فصلی هستند. دانش آموزان به عنوان آینده سازان جامعه، افرادی حساس با ویژگی های منحصر به فردی هستند که قسمت عمده شخصیت آن ها، در همین دوران نوجوانی و در کانون همین کلاس ها و در مدارس شکل می گیرد. توجه به ویژگی های منحصر به فرد و نیروی خصوصیات عمومی دانش آموزان و ایجاد بستری مناسب برای آموزش آن ها می تواند گره از بسیاری از مشکلات بعدی باز کند. مدارس باید جای امنی برای فراگیران باشد. به گونه ای که دانش آموز در آنجا احساس راحتی کند. جلسه امتحان نباید صورت بازخواست، اضطراب آور و تنش زا باشد. رابطه مدرسه با اولیاء کودکان باید بهبود یابد و پدر و مادر باید عوامل قابل ذکر کودکانشان را به معلم و مسئولان مدرسه توضیح دهند، تا شاید به این وسیله یک ارتباط مناسب بین شاگرد، مدرسه و والدین برقرار شود. و آخر اینکه سازمان آموزش و پرورش بهتر است افرادی را به عنوان معلم جذب کند که به روانشناسی و علوم تربیتی آشنا باشند و معلمان نیز بعد از حضور در کلاس تمام موارد جانبی زندگی خود را کنار گذاشته و به ایفای وظیفه و تعهد خود بپردازند. مشکلات رفتاری و اخلاقی دانش آموزان، یک چالش اساسی در زمینه آموزش و پرورش هستند که می توانند تاثیرات جدی بر روی فرآیند یادگیری و تحصیلی داشته باشند. این مشکلات می توانند شامل عدم انضباط کلاسی، اختلال در تمرکز، رفتارهای ناپسند، تعارض های میان دانش آموزان و اختلال های رفتاری گوناگون باشند که به عنوان موانعی در مسیر تحقق اهداف تعلیم و تربیت مطرح می شوند.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، خلق ، اختلال ، آموزش ، پرورش