بررسی رابطه میان سلامت روان و بلوغ عاطفی، کفایت اجتماعی و خودتنظیمی دانش آموزان دوره ابتدایی ناحیه ۲ شیراز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سلامت روان و بلوغ عاطفی، کفایت اجتماعی و خودتنظیمی دانش آموزان دوره ابتدایی ناحیه ۲ شیراز انجام شد. این پژوهش از نوع طرح های همبستگی بود که در آن روابط بین متغیرها بررسی شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی ناحیه ۲ شیراز تشکیل داد. تعداد ۵۰ دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای در پژوهش مشارکت کردند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و میلیر (۱۹۷۲)، کفایت اجتماعی فلنر (۱۹۹۰)، بلوغ عاطفی یاشویر سینگ و ماهیش بهارگاوا (۱۹۹۱) و خودتنظیمی بوفارد، بویزورت، وزئو و الروش (۱۹۹۵) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هر سه متغیر (بلوغ عاطفی، کفایت اجتماعی و خودتنظیمی) با میزان سلامت روان دانش آموزان دوره ابتدایی ناحیه ۲ شیراز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین می توان اذعان داشت که سلامت روان و بلوغ عاطفی، کفایت اجتماعی و خودتنظیمی به طور متقابل می توانند بر یکدیگر تاثیر بگذارند و موجب تقویت یکدیگر باشند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، بلوغ عاطفی ، کفایت اجتماعی ، خودتنظیمی ، دوره ابتدایی