افزایش انگیزه مشارکت والدین در امور مدرسه

بر اساس مفاد سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، یکی از اهداف کلان «افزایش مشارکت و اثربخشی همگانی به ویژه خانواده ها در تعالی نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی» تعیین شده است. همان طور که از قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش، اساسنامه انجمن اولیا و مربیان، آیین نامه های آموزشی و اجرایی مصوب بر می آید، نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی اهتمام لازم را برای احیای نقش والدین در همه ارکان تصمیم گیری و اجرای برنامه درسی داشته است، اما با وجود این تلاش ها، همچنان تراز مشارکت والدین در سطح مدارس ایران پایین است. کمک کردن و تشویق بچه ها برای انجام تکالیف مدرسه شان یکی از راه های مشارکت والدین در تحصیل آنها محسوب می شود. زمانی که از تحصیل و موفقیت کودکان صحبت می شود، در حقیقت انگیزه ی خانواده ها برای دخالت در این موضوع بیشتر خواهد شد. در واقع مداخله ی والدین در این زمینه یکی از اصول و بخش های مهم در پیشرفت دانش آموزان به شمار می رود. اما با وجود اهمیت این مسئله متاسفانه اکثر والدین نمی دانند از کجا و چگونه شروع کنند. مثالا برخی پدر و مادرها مسئولیت انجام تکالیف مدرسه را بر عهده ی خود فرزندان گذاشته و هیچ دخالتی در این زمینه نمی کنند. اما بعضی دیگر سعی در کنترل این موضوع دارند و برای آن قواعد و رویه هایی را اجرا می کنند. تعدادی دیگر نیز در بین این دو گروه دارند. مثالا برخی والدین در تلاشند با در نظر گرفتن پاداش، انجام تکالیف را برای فرزندانشان لذت بخش تر کنند. به صورت کلی نوع حمایت ها و مشارکت والدین با هم متفاوت است و بر انگیزه و پشتکار کودکان و نوجوانان تاثیر بسزایی می گذارد. در حالی که شواهد قانع کننده نشان می دهند که مشارکت والدین در امور مدرسه از مزایای قابل توجهی برخوردار است، غالبا از طرف کارکنان مدرسه و خانواده ها در برابر فعال کردن راهبردهای مشارکت والدین مقاومت وجود دارد. اغلب معلمان کارکردن روی مشارکت والدین را باری اضافی بر فهرست طوالنی مسئولیت های خود می دانند. بخش اداری «انجمن اولیا و مربیان» نیز غالبا معلمان را برای مواجهه با والدین یا گروه های مشورتی ترغیب می کند، اما زمان و یا آموزش لازم را برای رشد مهارت های رهبری، مهارت های ارتباطی و کسب صالحیت های مورد نیاز در این زمینه فراهم نمی کند. در دوره کارشناسی تربیت معلم نیز آموزش بسیار اندکی در مورد مشارکت والدین در امور مدرسه وجود دارد. مشکل خاصی که در مناطق محروم و روستایی وجود دارد، انتظار اندک معلمان و مدارس از والدین چنین مناطقی است که در نتیجه فرصت ابراز وجود و مشارکت به والدین داده نمی شود. مانع دیگر اینکه مدیران رهبری و پشتیبانی لازم را برای مشارکت معنادار والدین فراهم نمی کنند. مدیران باید توجه داشته باشند، مشارکت فعال والدین چیزی فراتر از تماس والدین با مدرسه یا شکایت آنان در مورد مشکلی خاص (گزارش غیبت یا انضباط دانش آموز، تدریس و ارزیابی معلم و ...) است. رفتار ترجیحی برخی مدیران، والدین را از مشارکت دلسرد می کند.

کلیدواژه ها:

والدین ، امور تربیتی ، دانش آموزان ، مدرسه ، مدیر