اقدام پژوهی : چگونه توانستم حسادت دانش آموزانم را در مسیر یادگیری سوق دهم ؟

وقتی کودک بیش از حد مورد محبت قرار می گیرد و این محبت زیاد باعث می شود که دائم نگران باشد که مبادا این محبت زیاد را از دست بدهد. وقتی دانش آموز در کلاس محبت بیش از اندازه ای از معلم خود دریافت نکند احساس بی ارزشی می کند و به کسانی که موفق تر از او هستند حسادت می ورزد. حمایت بیش از حد والدین کودک را ضعیف، ترسو و بسیار محطاط می کند. دانش آموز ضعیف و وابسته در کلاس به همکلاسی های مستقل و توانمند خود حسادت می کند. حسادت در افراد مختلف و به اشکال متفاوت جلوه می کند. چشم به چشمی و مبارزه و رقابت نتیجه داشتن همین صفت است. حسادت می تواند مبنای بسیاری از پیروزی ها هم باشد، به شرط آنکه فرد به نسبت معمول و متعارفی این خصیصه را داشته باشد. اغلب دانش آموزان به دوستان صمیمی خود حسادت می کنند و دوست دارند همیشه نمره خودشان از نمره او بیشتر باشد و این عاملی در ایجاد رقابت بین دو نفر می باشد. ممکن است سوال اشتباه دوستش را که معلم متوجه نمی شده است، او بدهد. یک معلم نباید در اندیشه سرکوب این صنفت باشد، بلکه باید بتواند این ویژگی را در مسیر صحیح خود هدایت کند. اصول نقش یک معلم در پرورش افراد باید نقش هدایت کننده باشد نه راهبرنده. یک معلم می تواند حس رقابت و حسادت را در گروه ها ایجاد کند. مثال بدین ترتیب که افراد کلاس را در گروه های خاصی تقسیم کند. یادگیری در گروه ها به اختیار باشد. سپس نامی را که هر گروه برای خود می پسندد برای آن گروه انتخاب کند. سپس به طور غیر مستقیم به ایجاد رقابت در این گروه ها بپردازد. او می تواند نمرات تمام افراد گروه جمع کرده و از آنها میانگین بگیرد و عدد بدست آمده را به عنوان نمره یک گروه در نظر بگیرد. حسادت جهتش به سمت شخص دیگر است. اما غبطه جهتش به سمت خود فرد است. مثال ما وقتی به یک فرد زیبا حسادت می کنیم در دل می گوییم ای کاش زیبایی اش زایل شود اما وقتی غبطه می خوریم می گوییم من باید ورزش کنم تا تناسب اندام پیدا کنم و پوستم شاداب شود، تا ظاهرم بهتر شود. در واقع حسادت مثل یک زخم است که وقتی زخمی شدی دیگر زخمی شده ای، اما می توانی با دسترسی به یکسری راهکارها وجودت را واکسینه کنی که کمتر زخمی شوی و طوری حرکت کنی که تیرهای حسادت کمتر روی تنت بنشیند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، رقابت ، حسادت ، دانش آموز ، معلم ، خانواده