نقش هوش مصنوعی در کاهش اضطراب تحصیلی دانش آموزان از طریق طراحی محیط های یادگیری حمایت گر

در دنیای امروز، اضطراب تحصیلی به عنوان یکی از مهمترین مشکلات روان شناختی در میان دانش آموزان شناخته می شود که می تواند تاثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و سلامت روانی آن ها داشته باشد. در این راستا، استفاده از فناوریهای نوین، به ویژه هوش مصنوعی، به عنوان یک ابزار کارآمد و نوآورانه برای کاهش اضطراب تحصیلی و ایجاد محیطهای یادگیری حمایت گر در حال گسترش است. هدف این تحقیق بررسی نقش هوش مصنوعی در کاهش اضطراب تحصیلی دانش آموزان از طریق طراحی محیط های یادگیری حمایتی است. هوش مصنوعی با قابلیتهای منحصر به فرد خود در شبیه سازی تعاملات انسانی، شخصی سازی فرآیند یادگیری و ایجاد بازخوردهای دقیق و آنی، می تواند به طور موثری به کاهش اضطراب تحصیلی کمک کند. یکی از ویژگیهای کلیدی هوش مصنوعی در این زمینه، توانایی آن در ایجاد محیط های یادگیری دیجیتال و تعاملی است که بر اساس نیازها و ویژگیهای فردی دانش آموزان طراحی می شود. این محیط های دیجیتال نه تنها از طریق ارائه محتوای متناسب با سطح علمی و روانی هر دانش آموز، بلکه از طریق ایجاد فضایی حمایتی و شخصی سازی شده، می توانند به کاهش استرس و اضطراب دانش آموزان کمک کنند . در آینده، استفاده گسترده از هوش مصنوعی در آموزش می تواند به ایجاد مدل های آموزشی نوین و کارآمد منجر شود که نه تنها به کاهش اضطراب تحصیلی کمک می کند، بلکه به ارتقای کیفیت یادگیری و بهبود سلامت روانی دانش آموزان در محیطهای آموزشی منجر خواهد شد. این تحقیق به اهمیت بررسی مداوم و بهینه سازی سیستم های هوش مصنوعی در زمینه آموزش و یادگیری تاکید کرده و پیشنهاد می کند که معلمان و مربیان در استفاده از این فناوری ها، با توجه به ویژگیها و نیازهای روان شناختی دانش آموزان، همکاری مستمری با سیستم های هوش مصنوعی داشته باشند تا از این طریق بتوانند تجربه های یادگیری موثرتری برای دانش آموزان فراهم کنند .

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، اضطراب تحصیلی ، دانش آموزان ، محیط یادگیری ، حمایت گر