بررسی مشخصات مکانیکی و دوام بتن ژئوپلیمری الیافی در دماهای باال

امروزه تغییرات اقلیمی ناشی از گرمایش جهانی باعث نگرانی های محیط زیستی در جهان شده است لذا مصالح سنتی پر مصرفی مثل بتن مبتنی بر سیمان پرتلند معمولی دارای مشکلاتی مثل انتشار دی اکسید کربن و مصرف انرژی زیاد و آلودگی های زیست محیطی حاصل از کارخانجات در فرآیند تولید سیمان است و مصرف آن را با مشکلاتی رو به رو میکند. بتن ژئوپلیمری نه تنها سازگاری مطلوبی با محیط زیست دارد، بلکه دارای مقاومت اولیه باال، خواص مکانیکی بهتر، عملکرد بهتر از بتن معمولی در تست های مقاومت مکانیکی و دارای دوام باال و جمع شدگی کم تراست. تحقیقات نشان میدهد که بتن های ژئوپلیمری بر پایه انواع پوزوالن های آلومیناسیلیکاتی دارای مقاومت فشاری باقی مانده بیشتری بعد از قرار گیری در دماهای باال نسبت به بتن معمولی است، همچنین به عنوان افزودنی انواع الیاف های شیشه، بازالت، فولاد، الستیک، پلی وینیل الکل و هیبریدی را برای ارتقای مشخصات مکانیکی آن ها در دمای باال به بتن ژئوپلیمری افزوده اند که بسیاری از آنها بخصوص الیاف فولاد، شیشه و بازالت عملکرد خوبی را در دمای باال نشان داده اند، تست در برابر آتش سوزی برای بتن ژئوپلیمری عملکرد خوب آن را گزارش میکند بطوری که بدون تغییر رنگ و بدون وجود ترک سطحی بود و در دماهای بسیار باالیی تا ۱۲۰۰ درجه سانتی گراد در معرض آتش بیش از ۵۰% مقاومت فشاری خود را حفظ میکند، همچنین از نظر ریز ساختار با استفاده از روش های SEM، اشعه ایکس و طیف سنجی فروسرخ (FTIR) تغییرات را به نسبت دماهای مختلف و همچنین دماهای بسیار باال سنجیده اند که نتایج بسیار مطلوبی در مورد خمیر ژئوپلمیری در اختیار ما میگذارد نتایج حاصل نشان دهنده این است کامپوزیت های ژئوپلیمری مقاومت بسیار خوبی تحت حرارت و در آتش سوزی دارد.

کلیدواژه ها:

بتن ژئوپلیمری ، مشخصات مکانیکی ، دوام ، حرارت ، الیاف