بررسی اثر زلزله بر سازه کف جدا

در طراحی هر سیستم مهندسی، مهندسان باید تصمیمات بسیاری اتخاذ کنند و هدف نهایی چنین تصمیماتی، کمینه کردن خسارات و بیشینه کردن سود موردنظر است. دستیابی به بهترین نتیجه در شرایط داده شده را بهینه سازی گویند. الگوریتم بهینه سازی فرا ابتکاری (IDO)، زیرگروهی از الگوریتم ازدحام ذرات (PSO) است و عملکرد این روش را بهبود می بخشد. زلزله ها به عنوان یکی از خطرناک ترین پدیده های طبیعی، می توانند تاثیرات ویرانگری بر زندگی انسان ها داشته باشند. در سال های اخیر، مهندسان و محققان به دنبال راهکارهایی برای کاهش آسیب های ناشی از زلزله بوده اند. یکی از روش های نوین و موثر در این زمینه، «جداسازی پایه و یا سازه کف جدا» است. این تکنیک با هدف جداسازی ساختمان از حرکات زمین طراحی شده است تا انتقال نیروهای زلزله به سازه را به حداقل برساند. در کنار جداسازی پایه، استفاده از میراگرها به عنوان ابزارهایی برای کنترل ارتعاشات، اهمیت ویژه ای دارد. میراگرها با جذب انرژی ناشی از لرزش ها و کاهش دامنه حرکات سازه، به بهبود عملکرد ساختمان در برابر زلزله کمک می کنند. ترکیب این دو فناوری، یعنی جداسازی پایه و میراگرها، می تواند منجر به ایجاد سیستم های مقاوم تر و ایمن تر در برابر زلزله شود. این مقاله به بررسی اصول جداسازی پایه و نقش میراگرها در بهبود عملکرد این سیستم ها خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها:

کف جدا ، نیمه فعال ، میراگر