مطالعه تاثیر سیمان و آهک هیدراته بر میزان حساسیت رطوبتی بتن آسفالتی

عریان شدگی یکی از خرابی های مهم روسازی های آسفالتی است و رطوبت بعنوان عوامل عریان شدگی آسفالت می تواند مقدمه ای برای ایجاد خرابی هایی مانند شیارشدگی، ترک خوردگی و بش زدگی آسفالت باشد. از طرفی کاهش آثار رطوبت بر مخلوط های آسفالتی مانند گرم همواره بعنوان مهم ترین مسائل در روسازی های آسفالتی مدنظر بوده است و یکی از راههای حصول این هدف استفاده از افزودنی ها و فیلرهای خاص در ساخت بتن آسفالتی می باشد. هدف از این پژوهش بررسی اثرات رطوبت بر بتن های آسفالتی با سنگدانه های سیلیسی و آهکی است و تاثیر افزودنی های سیمان و آهک هیدراته بر کاهش حساسیت به رطوبت آسفالتی ارزیابی گردیده است. جهت نیل به این هدف از آزمایش مقاومت کششی غیرمستقیم (AASHTO T-۲۸۳) و محاسبه پارامتر TSR بهره گیری شد. نتایج آزمایشات حاصله نشان می دهد اثر رطوبت بر نمونه های با ماهیت سیلیسی به مراتب بیشتر از نمونه های با جنس مصالح آهکی است و در ادامه اصلاح فیلتر بر نمونه های با ماهیت سیلیسی بوسیله سیمان و آهک هیدراته به میزان ۲ درصد وزنی مصالح مشخص گردید. در بازه زمانی کوتاه (یک روزه) تاثیر آهک هیدراته بسیار بیشتر از سیمان در کاهش حساسیت رطوبتی بتن آسفالتی بوده اما در بلندمدت (۲۸ روزه) عملکرد سیمان در این خصوص موثرتر از آهک هیدراته ارزیابی گردید.

کلیدواژه ها:

حساسیت رطوبتی ، سیمان ، آهک هیدراته ، عریان شدگی