نقش فرآیندهای کسب و کار و معماری سازمانی در توسعه خودآگاهی سازمانی

در این مقاله در مورد یک همکاری بین دو رشته صحبت خواهد شد: مطالعات سازمانی و مهندسی سیستمهای اطلاعات. استدلال این است که مطالعات سازمانی راه زیادی برای بهره مندی از توسعه مفهومی دارد که در نقش فرآیندهای سازمانی و معماری سازمانی (EA) جای گرفته است و مهندسی سیستم تا حد زیادی می تواند قابلیت اجرای آن را با جذب انواع پیام ها از تئوری های اجتماعی یا سازمانی گسترش دهد. مفهوم خودآگاهی سازمانی (OSA) به عنوان چارچوب متنی برای بحث ارائه شده است. OSA یک فرآیند است که در ابتدا، به تلاش های اعضای خود سازمان در آشنا شدن با خود/محیط کار، از طریق sensemaking وابسته است. Sensemaking توسط تعدادی از عوامل، که برخی عوامل مرتبط به خود فرد هستند و مابقی مربوط به محیط کار افراد هستند تحت تاثیر قرار می گیرد. EA می تواند نقش مهمی در sensemaking ایفا کند. بنا به نظریه فعالیت، مقاله روند شکل گیری آگاهی در انسان را برای شکل دادن به محدوده ی کسب، تجمع و توسعه دانش و خودشناسی برجسته می کند. در میان بسیاری از آثار، محیط کار EA یک نوع خاصی است. همچنین EA، اشیاء مرزی با توجه به توانایی های متمایز خود برای نفوذ در ساخت دیدگاه و روند پردازش sensemaking سازمانی است. از این مقاله نتیجه می شود که طراحی و استفاده از EA می تواند نقش مهمی در شکل گیری ذهن جمعی در مورد وضعیت فرآیندهای سازمانی به دلیل وضعیت سازمان ایفا کند.

کلیدواژه ها:

طراحی سازمانی و مهندسی (ODE) ، معماری سرمایه گذاری (EA) ، فرآیندهای کسب و کار ، خودآگاهی سازمانی (OSA) ، Sensemaking ، ساختار ، ساخت سازمانی ، Autopoiesis ، هوش سازمانی ، پیچیدگی سازمانی