بازنمایی زبانی ویروس کرونا در استعاره های مفهومی به کار رفته در نشریات ایران: رویکردی شناختی

نگارندگان در مقاله حاضر، به بررسی چگونگی مفهوم سازی استعاری در خصوص ویروس کرونا و بازتاب زبانی آن می پردازند. به بیان دیگر این پژوهش در پی پاسخگویی به این پرسش ها است که برای بیماری کووید ۹۱ در زبان و مفهوم سازی آن از چه استعاره های مفهومی و از چه حوزه های مفهومی مبدا بهره گیری شده است و در این راستا، نگارندگان با انتخاب رویکرد شناختی و الگوهای استعاری مطرح شده از سوی کووچش(۰۱۰۲) به عنوان چارچوب نظری پژوهش حاضر، ابتدا به شناسایی انواع استعاره های مفهومی هستی شناختی، ساختاری و جهتی در پیکره منتخب پژوهش که شامل ۰۵۱ عبارت استعاری گزینش شده از نشریات داخلی کشور است، پرداخته اند و سپس حوزه های مفهومی مبدا به کار گرفته شده در این نمونه های استعاری را شناسایی و مورد بررسی قرار دادند. شایان ذکر است که روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی می باشد و پیکره منتخب هم شامل روزنامه های فرهیختگان، حوزه علمیه قم، مهر، عصر ایران، شرق، خبرگزاری جمهوری اسلامی می باشد. با این مقدمه، پس از تحلیل داده های منتخب پژوهش مشخص شد که برای اشاره به ویروس کرونا و مفهوم سازی استعاری آن در نشریات منتخب پژوهش از حوزه های مفهومی مبدا جنگ، نیرو، شخص، حرکت، بیماری، بازی، دریا، احساس، بدن انسان استفاده شده است و همچنین نمونه های منتخب نشان دادند که از هر سه نوع استعاره های هستی شناختی، جهتی و ساختاری استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

رویکرد شناختی ، استعاره مفهومی ، استعاره هستی شناختی ، استعاره ساختاری ، استعاره جهتی ، ویروس کرونا