نقش تشویق و تنبیه در یادگیری دانش آموزان

هدف از این تحقیق بررسی نقش آموزش و پرورش در تربیت سی اسی و اجتماعی دانش آموزان ابتدایی می باشد. این تحقیق از نوع تحلیلی-توصیفی بوده و اطلاعات به روش کتابخانه ای جمع آوری و تحلیل شده است. یافته ها نشان داد که تشویق در افزایش یادگیری دانش آموزان ارتباط دارد و عدم ارتباط آن از پیشرفت دانش آموزان می کاهد. با توجه به اینکه تشویق با یادگیری ارتباط دارد، می توان با افزایش تشویق از طریق اعمال روشهای مناسب تربیتی و غنی کردن محیط پرورشی، یادگیری دانش آموزان را ارتقا داد. تشویق و تقویت رفتار مثبت کودکان سبب شکل گیری عادات مطلوب در آنان می شود. به عبارت دیگر از آنجا که از طریق رفتارهای تشویق آمیز کلامی و غیرکلامی مادی و معنوی فردی و گروهی مستقیم و غیرمستقیم مربی بیش از هر چیز به یک نیاز هم نوجوانان یعنی نیاز به محبت متعلق و توجه پاسخ داده می شود. ما شاهد بیشترین موثرترین و پایدارترین اثر در رفتار آنان هستیم درحالی که وقتی دانش آموزی را تنبیه می کنیم نه تنها به هیچ یک از نیازهای خطری و اساسی او پاسخ نمی دهیم بلکه تعادل حیاتی اش را برهم زده او را با تجربه ناخوش آیندی که همواره از آن گریز دارد مواجه می کنیم ولو اینکه بطور موقت رفتار مطلوب آن را کنترل کرده باشیم. رسول خدا پایه رفتار با کودکان و نوجوانان را بر محبت استوار کرده و سفارش می کند که آنان را گرامی بداریم و با جایزه ای که امکان وفایش هست آنان را تشویق نمائیم.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، ابتدایی ، تشویق ، تنبیه ، یادگیری