بررسی مدل علی درگیری تحصیلی بر اساس خوش بینی علمی با نقش میانجی امید به آینده و انگیزش درونی در دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر قیدار

زمینه و هدف انجام پژوهش حاضر مدل علی درگیری تحصیلی بر اساس خوشبینی علمی با نقش میانجی امید به آینده و انگیزش درونی در دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر قیدار در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشد. روش شناسی پژوهش حاضر از لحاظ هدف جز پژوهش های کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا جز پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر قیدار در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. جهت انتخاب حجم نمونه ۲۶۹ نفر از دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر قیدار بر اساس جدول مورگان با توجه به حجم جامعه آماری (بالای ۳ هزار نفر) انتخاب شدند و به پرسشنامه های درگیری تحصیلی ریو (۲۰۱۳)، خوشبینی علمی هوی (و همکاران ۲۰۰۸)، امید به آینده اسنایدر (۱۹۹۱) و انگیزش درونی هارتر (۱۹۸۰) به صورت مجازی پاسخ دادند. یافته ها نتایج نشان داد که همه ضرایب مسیر بین متغیرها در سطح اطمینان ۹۵ درصد معنی دار بودند و همچنین سایر معیارها و مدل های اندازه گیری دلیل بر تایید مدل نهایی داشتند. نتیجه گیری نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که با در نظر گرفتن خوشبینی علمی و نفش واسطه ای امید به آینده و انگیزش درونی، می توان درگیری تحصیلی را در دانش آموزان ارتقا بخشید.

کلیدواژه ها:

درگیری تحصیلی ، خوشبینی علمی ، امید به آینده ، انگیزش درونی ، دانش آموزان