بررسی و تحلیل جرم قاچاق انسان با قصد فحشا

حفظ کرامت بشر و احترام به آن از اصول بنیادین ادیان الهی و استاد بین المللی حقوق بشر محسوب میشود. بهره مندی از فضیلت های اخلاقی و الهی است. بر همین منظور نمودن زمینه های رشد و تعالی بشر مختصرا پرتو حفظ حقوق اولیه و توجه به اصل کرامت ذاتی بشر است. بر همین اساس مفهوم و موضوعات حقوق بشر، خصوصا قاچاق زنان و کودکان که بر دگی عصر مدرن حقوقی شهرت دارد از مصادیق مهمی برخوردار است. قاچاق انسان در دهه ی ۱۹۹۰ میلادی شدت یافته و تا به امروز به یک معضل جهانی تبدیل شده است. قاچاق انسان در قرن بیست و یکم می توان صورت جدیدی از تجارت برده گان تا نوع دیگر احساس می شود. از این رو کودکان، قاچاق اشخاص معمولا با هدف جنسی برای بهره کشی قرار می گیرد. در حال حاضر قاچاق به گستره تر در سطح جهانی به شمار می رود به طوری که بسیاری از زنانی که در گریز از فقر و جستجوی یافتن زندگی بهتر به ترک خانه و میهن خود دست زده اند، نه تنها به یک رفتار بزهکارانه بلکه پیش از گرداویی فوری و سنتی که هیچ راه گریزی برایشان نیست. قاچاق انسان به عنوان یک رفتار بزهکارانه مسوجب مجازات در اداران قوانین طولانی قانونی ندارد، ولی به دلیل نقدان آمار جنایی دقیق نمی توان از نرخ واقعی با نزدیک به واقع از قاچاق زنان سخن راند. ولی آنچه در روزنامه ها با زبان همگانی است، نشانگر آمار نگران کننده قاچاق انسان در ایران می باشد. یکی از این نشانه ها، تصویب قانون مبارزه با قاچاق انسان مصوب ۱۳۸۳ است که در حال حاضر نشانه ای بر وجود این پدیده است و واکنش مناسب قانونگذار نیز محسوب می شود. پژوهش حاضر تلاشی جهت بررسی بسیاری از زوایای مهم و ضعف های موجود در نظام حقوقی داخلی و بین المللی همچنین ارائه راهکارها و پیشنهاداتی سازنده در امر زدایی و هماهنگ کردن بیشتر حقوق کشوری ایران با استناد بین المللی موجود تلاش واقوی را عرضه داشته است.

کلیدواژه ها:

قاچاق انسان ، برده گی نوین ، مجازات ، روسی گری ، کنوانسیون های بین المللی جرایم سازمان یافته