نقش قصه گویی در رشد اجتماعی و هیجانی دانش آموزان

در سال های اخیر، نقش روایت و داستان گویی در فرایند یاددهی-یادگیری به ویژه در دوره ابتدایی به عنوان یک ابزار موثر در توسعه مهارت های شناختی، اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از داستان های مختلف بر رشد شناختی و رفتاری دانش آموزان ابتدایی می پردازد و نشان می دهد که چگونه داستان ها می توانند مهارت های زبانی، تفکر انتقادی، و هم چنین رفتارهای اخلاقی و اجتماعی را در کودکان تقویت کنند. داستان ها، با ایجاد فضایی جذاب و معنادار، نه تنها به تقویت مهارت های زبانی و شناختی می پردازند، بلکه می توانند زمینه ساز تحول در رفتارهای اجتماعی و اخلاقی کودکان شوند. از سوی دیگر، استفاده از روایت در برنامه های درسی می تواند به کاهش اضطراب تحصیلی، افزایش اعتماد به نفس و تقویت هویت فرهنگی دانش آموزان کمک کند. این تحقیق با تحلیل مطالعات مختلف و مصاحبه با معلمان و کارشناسان آموزشی، به این نتیجه رسیده است که استفاده از داستان گویی به عنوان یک روش تدریس خلاقانه می تواند در شکل گیری شخصیت و تقویت مهارت های اجتماعی و شناختی کودکان موثر باشد. در نهایت، استفاده هدفمند از روایت ها می تواند به عنوان یکی از مولفه های مهم در اصلاح و بهبود فرآیندهای آموزشی در مدارس ابتدایی به شمار آید.

کلیدواژه ها:

روایت گری ، داستان گویی ، آموزش ابتدایی ، مهارت های اجتماعی ، اضطراب تحصیلی