بررسی فراوانی و عوامل موثر بر قطع درمان در بیماران مبتلا به نقرس در شهر ساری، سال ۱۴۰۳-۱۴۰۲

سابقه و هدف: از چالش های درمان در بیماران مبتلا به نقرس، پایبندی به درمان است. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی و عوامل موثر بر قطع درمان پایین آورنده اسید اوریک در بیماران مبتلا به نقرس در یک سال اخیر، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر، یک مطالعه مقطعی- توصیفی است که در۱۰۰ بیمار مبتلا به نقرس که بین سال های ۱۴۰۲-۱۴۰۳ به کلینیک های شهر ساری مراجعه کرده بودند، انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، بیماری زمینه ای و اطلاعات مربوط به نقرس و سابقه قطع دارو در سیر بیماری و در یک سال اخیر بررسی شد. مصرف منظم دارو در صورتی بیش از ۸۰ درصد از روزهای سال باشد؛ به منزله پایبندی به مصرف دارو محسوب گردید. آمار توصیفی و تحلیلی با استفاده از نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون T Test و کای اسکوآر انجام شد و ۰/۰۵P≤  معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سن بیماران ۱۵/۵±۵۱/۰۹ سال بود و مدت بیماری نقرس به طور متوسط ۸/۱±۶/۳۸سال بوده است. ۵۶ بیمار، بیماری زمینه ای و ۴۱ بیمار سابقه قبلی یا فعلی سنگ کلیه داشتند. ۵۳ بیمار زمانی در سیر بیماری یک یا هر دو داروی خود را قطع کرده بودند. قطع داروها در یک سال اخیر شامل داروی ضد التهاب ۳۴ مورد، داروی پایین آورنده اسید اوریک ۳۶ مورد و در ۳۰ مورد هر دو دارو بود. شایع ترین دلیل قطع دارو، عدم احساس نیاز به دارو توسط خود بیمار بود. تعداد حملات در گروه با قطع درمان بیش تر بود (۰۱/۰=P). استنتاج: بیش از نیمی از بیماران در سیر بیماری داروهای خود را قطع کرده بودند و میزان پایبندی به داروهای پایین آورنده اسید اوریک در طی یک سال اخیر ۶۴ درصد بود. پزشکان باید توجه بیش تری به مصرف مناسب داروها داشته باشند تا به طور موثر پایبندی به درمان را بهبود بخشند.

کلیدواژه ها:

Gout ، Allopurinol ، Febuxostat ، Adherence ، Colchicine ، نقرس ، آلوپورینول ، فبوکسواستات ، پایبندی ، کلشی سین