تبیین نقش بازی پردازی بر توسعه مهارت های تفکرخلاق و گرایش های پژوهشی در آموزش های مجازی دانشجویان علوم پزشکی شهر یزد در دوران پسا کرونا
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EDJ-16-1_003
تاریخ نمایه سازی: 26 فروردین 1404
چکیده مقاله:
روش کار:پژوهش حاضر از نوع اثبات گرایانه و با رویکرد کمی انجام شده است.همچنین این تحقیق از نوع طرح های توصیفی و از شاخه مطالعات میدانی بوده و به لحاظ رویکرد انجام تحقیق، پژوهشی کمی میباشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دوره ابتدایی ناحیه ۱ شهر یزد در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل میدهند.تعداد ۳۸۴ نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه تحقیق تعیین شد.در این پژوهش به منظور گردآوری داده ها از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است.پرسشنامه این پژوهش شامل دو پرسشنامه استاندارد ارزیابی تفکر خلاق فردی از داول و ولچ و پرسشنامه استاندارد گرایش های پژوهشی و رشدحرفه ای اسدخانی است.جهت بررسی رابطه بین متغیرها و تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون t زوجی استفاده شد.یافته ها نشان داد که میانگین نمره گرایش های پژوهشی دانشجویان در پیش آزمون ۴۶/۲ بود که در پس آزمون به ۳۲/۴ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد و همچنین میانگین نمره توسعه مهارت های تفکر خلاق دانشجویان علوم پزشکی در آموزش مجازی در پیش آزمون۶۵/۲ بود که در پس آزمون به ۰۱/۴ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر استفاده از روش های نوین آموزشی و بازی وارسازی کردن محیط یادگیری منجر به افزایش گرایش های پژوهشی و تفکر خلاق دانشجویان علوم پزشکی شده به طوری که آن ها در فضای کلاس درس مجازی نیز علاقه مندی زیادی به تحقیق و پژوهش نشان دادند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم شفیعی سروستانی
استادیار،عضو هیئت علمی، گروه مدیریت آموزشی و برنامه ریزی درسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، ایران
نرگس میرانی سرگزی
دانشجوی دکتری، مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه شیراز، ایران
محدثه جامی
کارشناسی ارشد،گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران