هوش هیجانی، حلقه مفقوده در آموزش رسمی: نگاهی به ضرورت های تربیت عاطفی در مدارس

در نظام های آموزشی سنتی، تمرکز اصلی بر آموزش مهارت های شناختی و علمی است، در حالی که مهارت های عاطفی و اجتماعی که نقش مهمی در موفقیت فردی و اجتماعی دارند، کمتر مورد توجه قرار می گیرند. این مقاله به بررسی اهمیت هوش هیجانی و تربیت عاطفی در مدارس می پردازد و نقش آن ها را در بهبود عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و سلامت روانی دانش آموزان تحلیل می کند. با استفاده از روش تحلیل اسنادی، منابع مختلف داخلی و خارجی بررسی شده اند تا ضرورت ادغام آموزش عاطفی در برنامه های درسی مدارس برجسته شود. نتایج نشان می دهد که تقویت هوش هیجانی در دانش آموزان می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی، افزایش تاب آوری، ارتقاء مهارت های اجتماعی، تقویت عزت نفس و کاهش اضطراب و پرخاشگری منجر شود.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، تربیت عاطفی ، آموزش رسمی ، مهارت های اجتماعی ، سلامت روانی ، عملکرد تحصیلی