بررسی خواص مکانیکی، انقباض و ریزساختار بتن خاکی خودمتراکم حاوی دوده سیلیس

استفاده از بتن خاکی خود متراکم علیرغم مزیت کاهش اثرات انتشار گازهای گلخانه ای به دلیل ضعف خواص مکانیکی همواره از اقبال کمتری از سوی کارفرمایان در صنعت ساخت وساز برخوردار بوده است. لذا، در این تحقیق اثر هم افزایی دوده سیلیس با خاک رس و سیمان بر خواص مکانیکی، انقباض و ریزساختار بتن خاکی خودمتراکم مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا، ترکیب بهینه بر مبنای میزان درصدهای مختلف دوده سیلیس (۵/۷ ٪ ، ۱۰ ٪ و ۵/۱۲ ٪ ) و انتخاب روش های مختلف عمل آوری بر مبنای افزایش مقاومت فشاری خمیر سیمان حاوی رس تعیین گردید. سپس بر اساس نتایج بالاترین مقاومت فشاری خمیر سیمان، طرح مخلوط بهینه برای تولید نمونه های بتنی انتخاب شد و متعاقبا خواص مکانیکی، انقباض و ریزساختار بررسی گردید. بر اساس نتایج، مقاومت فشاری مخلوط های دوجزئی ( خاک رس و سیمان) در عمل آوری خشک عملکرد بهتری از خود نشان دادند، در صورتی که برای مخلوط های حاوی دوده سیلیس عمل آوری تر مناسب تر بود. مقاومت فشاری نمونه بتنی حاوی ۵۰ درصد خاک رس جایگزین سیمان نسبت به نمونه شاهد به میزان ۹۶/۵۶ ٪ و ۸۸/۶۰ ٪ به ترتیب پس از ۲۸ و ۹۰ روز عمل آوری در شرایط خشک کاهش یافت. از طرفی مخلوط حاوی ۵۰ درصد خاک رس و ۱۰ درصد دوده سیلیس مقاومت فشاری را در ۲۸ روز ۰۸/۲۸ ٪ و در ۹۰ روز ۱۸/۳۵ ٪ در مقایسه با مخلوط حاوی ۵۰ درصد خاک رس در عمل آوری تر بهبود بخشید. در نهایت، تجزیه وتحلیل ریزساختاری نشان داد که وجود یک ترکیب سیلیکا در دوده سیلیس باعث تولید ژل سیلیکات کلسیم هیدراته(CSH) بیشتر و متعاقبا ایجاد ریزساختار متراکم تر می گردد.

کلیدواژه ها:

خاک رس ، دوده سیلیس ، ریزساختار ، محیط زیست ، مقاومت فشاری