مقایسه عملکردی لرزه ای سازه های دیوار برشی بتن مسلح تحت حرکات نزدیک گسل و دور از گسل

در مطالعه حاضر به ارزیابی عملکرد ساختمان نامنظم بتنی قبل و بعد از مقاوم سازی تحت اثر حرکات لرزه ای حوزه دور و نزدیک گسل پرداخته شده است. برای نیل به این هدف، در پژوهش حاضر مدل سازی و تحلیل دینامیکی غیرخطی فزاینده، توسعه مدل شکنندگی و توسعه منحنی آسیب پذیری صورت پذیرفته است. تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی فزاینده بر اساس دو مجموعه رکورد مشتمل بر حرکات دور از گسل و نزدیک گسل صورت پذیرفت و منحنی های شکنندگی توسعه یافت. با بررسی نمودارهای منحنی شکنندگی، دو الگوی عمومی به وضوح قابل تشخیص است. در اثر اعمال راهبرد مقاوم سازی که منجر به کاهش ملموس احتمال فراگذشت از سطوح عملکردی می گردد، انتقال منحنی شکنندگی مشهود می باشد. شایان ذکر است که این تغییر در سطح آستانه فروریزش به شدت محسوس تر بوده و با حرکت به سمت سطح استفاده بی وقفه، از شدت آن کاسته می شود. تحت حرکات حوزه نزدیک، مقادیر احتمال فراگذشت از سطوح عملکردی افزایش خواهد یافت بنحوی که این تغییر در سطح عملکردی آستانه فروریزش به شدت معنادارتر بوده و با حرکت به سمت سطح استفاده بی وقفه، از شدت آن کا سته می شود. همچنین ضعف ذاتی سازه در جهت عرضی موجب کاهش شدت اثرگذاری در هر دو الگوی مذکور می گردد. به عنوان نمونه در سنجه شدت g ۴، میزان آسیب در راستای عرضی و طولی تحت رکوردهای معمولی به ترتیب ۳ و ۲ برابر کاهش یافته است. این نسبت تحت اثر رکوردهای نزدیک گسل نیز در راستای عرضی و طولی به ترتیب ۳ و ۵/۱ برابر می باشد. همانطور که مشخص است اثر مقاوم سازی و همچنین رکوردهای نزدیک گسل کاملا در منحنی آسیب پذیری مشهود می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، بهسازی ، آسیب پذیری ، منحنی شکنندگی ، مقاوم سازی ، حوزه نزدیک ، حوزه دور