بهینه سازی مسیریابی و افزایش طول عمر با استفاده از روش بهینه سازی زنبورهای عسل در FSNs اینترنت اشیا

کاربرد شبکه های Flying Sensor Nodes (FSN) در Internet of Things (IoT) است. مسیریابی در FSN وابسته به پارامترهای سرعت پرواز و تنوع جهت های حرکت SNs است. چالش های FSNs شامل تحرک SNs و مقیاس پذیری شبکه و مسیریابی بین SNs پروازی و تحویل به موقع داده ها به ایستگاه پایه است. افزایش مقیاس پذیری و تحرک SNs سبب افزایش بسته های کنترلی و سربار می شود.در این مقاله برای انتخاب کوتاه ترین مسیر بهینه بین SNs و اطمینان از تحویل داده ها و کاهش پیام های کنترلی و عدم انتقال اطلاعات اضافی و افزایش طول عمر در FSNs از روش بهینه سازی Artificial bee colony algorithm (ABC) استفاده می کنیم. برای این منظور یک مسئله بهینه سازی پویا تعریف می کنیم که پارامترهای آن شامل انرژی باقیمانده، درجه اتصال، سرعت، بار کاری و جهت SNs است. سپس یک الگوریتم برای مسیریابی در FSN براساس زنبور عسل پیشنهاد می دهیم. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که مدل پیشنهادی ازنظر مصرف انرژی و طول عمر شبکه بهتر از پروتکل های beeFSN , P-OLSR , TDR-FASNet , EAUCD عمل می کند.

کلیدواژه ها:

FSNs ، الگوریتم زنبور عسل ، اینترنت اشیا ، UWSNs ، مسیریابی پروتکل