پیش بینی خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس سبک های فرزند پروری در دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان نورآباد

هدف پژوهش حاضر پیش بینی خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس سبک های فرزند پروری در دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان نورآباد بوده است. روش پژوهش غیر آزمایشی از نوع همبستگی بود. بدین منظور از جامعه آماری دانش آموزان شهر نوراباد ممسنی ای ۸کلاس انتخاب شد و مورد پرسشگری قرار گرفتند که نمونه نهایی شامل ۲۹۵ دانش آموز یودند که وارد تحلیل شدند.. برای جمع آوری داده ها از خود تانوان سازی تحصیلی از پرسشنامه ی که توسط جونز و رودوالت (۱۹۸۲) مقیاس خانواده به عنوان بافت اجتماعی اسکینر جانسون و اسنایدر(۲۰۰۵ ) استفاده شد.. نتایج این پژوهش نشان داد که مولفه های حمایت از استقلال و ساختارمندی والدگری بصورت منفی و مولفه های طرد و کنترل والدگری بصورت مثبت خودناتوان سازی تحصیلی را پیش بینی می کند. در نهایت متغیر سبک والدگری توانستند خودناتوان سازی تحصیلی را پیش بینی می کند

کلیدواژه ها:

سبک والدگری ، خودناتوان سازی تحصیلی