آموزش آنلاین به عنوان جایگزینی برای آموزش حضوری

تحولات جهانی ناشی از همه گیری ویروس کرونا، نظام های آموزشی را با چالش های بی سابقه ای مواجه کرد و موجب شد آموزش آنلاین به عنوان جایگزینی برای آموزش حضوری مورد استفاده گسترده قرار گیرد. این مقاله به بررسی تاثیر آموزش آنلاین و فاصله گذاری اجتماعی بر یادگیری دانش آموزان می پردازد و به ارزیابی فرصت ها و چالش های ایجادشده در این فرایند می پردازد.نتایج پژوهش ها نشان می دهد که آموزش آنلاین از یک سو امکان دسترسی گسترده به منابع آموزشی، انعطاف پذیری زمانی و مکانی، و توسعه مهارت های خودتنظیمی و استقلال در یادگیری را برای دانش آموزان فراهم می کند. از سوی دیگر، محدودیت های ناشی از تعاملات اجتماعی کاهش یافته، نبود نظارت حضوری معلمان، و مشکلات فنی از جمله عدم دسترسی برخی دانش آموزان به اینترنت و ابزارهای دیجیتال، چالش هایی جدی در فرآیند یادگیری ایجاد کرده است.علاوه بر این، فاصله گذاری اجتماعی و کاهش تعاملات رو در رو، اثرات منفی بر سلامت روانی دانش آموزان داشته و موجب افزایش احساس انزوا، کاهش انگیزه تحصیلی و بروز مشکلاتی در یادگیری مشارکتی شده است. کاهش تعاملات مستقیم با معلمان و همکلاسی ها، همچنین کیفیت آموزش را به ویژه در دروس عملی و مهارت محور تحت تاثیر قرار داده است.با این حال، یافته ها نشان می دهد که بهره گیری از روش های ترکیبی (آموزش حضوری و مجازی) می تواند به بهینه سازی فرایند یادگیری کمک کند. همچنین، توسعه بسترهای یادگیری تعاملی، استفاده از ابزارهای چندرسانه ای، و طراحی محتوای آموزشی مناسب برای فضای آنلاین، از جمله راهکارهای پیشنهادی برای بهبود کیفیت آموزش در دوران پساکرونا محسوب می شود.در نهایت، این پژوهش بر اهمیت سیاست گذاری های آموزشی مبتنی بر شواهد، ارتقای سواد دیجیتال معلمان و دانش آموزان، و سرمایه گذاری در زیرساخت های فناوری اطلاعات تاکید دارد تا آموزش آنلاین به عنوان یک روش مکمل، نه جایگزین، در نظام آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش آنلاین ، فاصله گذاری اجتماعی ، یادگیری ، دانش آموزان