آینده نگری آموزشی در عصر عدم قطعیت: بازطراحی مهارت های دانش آموزان برای دنیای متغیر

تحولات شتابان دنیای معاصر، نیاز به آینده نگری آموزشی را بیش از پیش آشکار ساخته است. در عصری که بی ثباتی، پیچیدگی و تغییرات ناگهانی به ویژگی های اصلی زیست جهان انسان تبدیل شده اند، نظام های آموزشی ناگزیر از بازطراحی و بازاندیشی در ماموریت ها، اهداف و ساختارهای خود هستند. یکی از مهم ترین ابعاد این بازطراحی، تجهیز دانش آموزان به مهارت هایی است که آنان را برای زیستن، تصمیم گیری و کنش در دنیای متغیر آماده می سازد. این مقاله با هدف تبیین ضرورت آینده نگری آموزشی و ارائه چارچوبی برای بازطراحی مهارت های یادگیرندگان تدوین شده است. روش پژوهش کیفی و با رویکرد تحلیلی بوده و داده ها از منابع معتبر داخلی و خارجی گردآوری شده است. نتایج نشان می دهد که مهارت هایی چون تفکر انتقادی، تاب آوری، سواد دیجیتال، مهارت حل مسئله، یادگیری مادام العمر و انعطاف پذیری ذهنی، مولفه های کلیدی برای تربیت انسان آینده نگر در شرایط عدم قطعیت به شمار می آیند. بر اساس یافته ها، پیشنهادهایی در جهت تحول در برنامه ریزی درسی و طراحی تجارب یادگیری برای تقویت این مهارت ها ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

آینده نگری آموزشی ، مهارت های قرن بیست ویکم ، عدم قطعیت